Дыфеніламін

Дыфеніламін — арамытычнае злучэнне, другасны араматычны амін (С₆Н₅)₂NН.

Дыфеніламін
Агульныя
Хім. формула	C₁₂H₁₁N
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	122-39-4
PubChem	11487
Рэг. нумар EINECS	204-539-4
SMILES	C1=CC=C(C=C1)NC2=CC=CC=C2
RTECS	JJ7800000
ChemSpider	11003

Бясколерныя крышталі, цямнеючыя пад уздзеяннем святла. Тэмпература плаўлення 54—55 °C. Тэмпература кіпення 302 °C. Шчыльнасць 1,159 г/см³ пры тэмпературы 25 °C. Амаль не раствараецца ў халоднай вадзе. Раствараецца ў канцэнтраваных мінеральных кіслотах, бензоле, этаноле, эфіры. Больш слабая аснова, чым анілін.

Ядавітае рэчыва.

Атрыманне

Дыфеніламін атрымліваюць узаемадзеяннем аніліну з гідрахларыдам аніліну пры тэмпературы 300 °C у прысутнасці каталізатара, або прапусканнем пары аніліну праз аксід алюмінію Al₂O₃ пры тэмпературы 400 °C.

Выкарыстанне

Дыфеніламін выкарыстоўваецца ў вытворчасці антыаксідантаў палімераў, стабілізатараў нітрацэлюлозы, азафарбавальнікаў, інсектыцыдаў, у якасці інгібітара карозіі мяккай сталі і індыкатара ў аналітычнай хіміі.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 299. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
• Хімічны слоўнік навучэнца: Дапаможнік для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макарэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 89. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.

Спасылкі

• Дифениламин // ХиМиК.ру (руск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дыфеніламін