Дэніс Мітчысан
Дэніс Энтані «Дэні» Мітчысан CMG (англ.: Denis Mitchison; 6 верасня 1919 — 2 ліпеня 2018) — брытанскі бактэрыёлаг[5][6].
| Дэніс Мітчысан | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 6 верасня 1919[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2 ліпеня 2018 (98 гадоў) |
| Бацька | Dick Mitchison, Baron Mitchison[d][2][3] |
| Маці | Наомі Мітчысан[2][3] |
| Жонка | Honora Carlin[d][3] і Ruth Sylvia Gill[d][3][4] |
| Дзеці | Graeme Mitchison[d][2] |
| Род дзейнасці | мікрабіёлаг |
| Альма-матар | |
| Узнагароды |
 |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Сям’я правіць
Мітчысан нарадзіўся ў 1919 годзе ў сям’і лейбарыста Дзіка Мітчынсана і яго жонкі, пісьменніцы Наомі (народжанай Мітчысан). Яго дзядзькам быў біёлаг Д. Б. С. Холдэйн, а дзедам - фізіёлаг Джон Скот Холдэйн. Яго малодшыя браты — заолагі Эўрыян Мітчысан і Мёрдак Мітчысан.
У 1954 годзе маці Дэніса Мітчысана напісала фэнтэзійную кнігу «Грэм і дракон», у якой галоўны герой — гэта яе ўнук, сын Дэніса Грэм Мітчысан.
Адукацыя правіць
Ён закончыў Драган-скул ў Оксфардзе і Эбатшолм-скул, а потым паступіў у Трыніці-каледж, дзе вывучаў прыродазнаўчыя навукі. Затым ён змяніў кірунак да медыцыны, выпусціўся з універсітэцкага каледжа ў 1943 годзе і атрымаў паслядыпломную падрыхтоўку ў паталогіі.
Кар’ера правіць
Шпіталь Бромптан правіць
Яго першая праца ў паталогіі была ў шпіталі Бромптан падчас першых клінічных выпрабаванняў з рандамізаваным удзелам такіх рэжымаў лячэння лёгачнага туберкулёзу (ТБ), як ужыванне стрэптаміцыну або толькі выкарыстанне пасцельнага рэжыму.
Савет медыцынскіх даследаванняў правіць
Мітчысан захаваў пажыццёвую цікавасць у лячэнні туберкулёзу, прымаючы ўдзел у клінічных даследаваннях, арганізаваных навукова-даследчым падраздзяленнем па туберкулёзу Савета медыцынскіх даследаванняў (MRC TRU), якое ўзначальваў Філіп Д'Арсі Харт.
З улікам вырашальнага значэння лекавай устойлівасці мікабактэрый туберкулёзу ў лячэнні, ён быў прызначаны ў 1964 годзе дырэктарам новага падраздзялення па лекавай устойлівасці туберкулёзу Савету медыцынскіх даследаванняў (пазней назва змянілася на Падраздзяленне лабараторных даследаванняў туберкулёзу) у Каралеўскай медыцынскай школе паслядыпломнай адукацыі. Затым ён працаваў у цесным супрацоўніцтве з доктарам Хартам ў MRC TRU, а пазней з Уолесам Фоксам (англ.: Wallace Fox), дырэктарам Навукова-даследчай групы туберкулёзу і грудных захворванняў Савету медыцынскіх даследаванняў над распрацоўкай эфектыўнага лячэння туберкулёзу лёгкіх па цане дастаткова нізкай, каб быць даступнай у краінах, якія развіваюцца.
Даследаванні правіць
У рамках гэтай працы прымаў удзел у шэрагу клінічных выпрабаванняў у Вялікабрытаніі і ў вялікай колькасці ва Усходняй Афрыцы, Індыі, Ганконгу, Сінгапуры і Чэхаславакіі. Гэтая праца прайшла праз два этапы; на першым даследчыкі сутыкнуліся з праблемай лекава-ўстойлівых мікабактэрый туберкулёзу, якая была вырашана пры выкарыстанні схем, што ўключаюць 2, 3 ці 4 розных процітуберкулёзных прэпарата. На другім этапе, пачынаючы з публікацыі ў 1970 годзе, разабраліся з ўкарачэннем перыяду лячэння ад па меншай меры 12 месяцаў да 6 месяцаў пры выкарыстанні рыфампіцыну і піразінаміду ў так званых «кароткіх» схемах. Гэтыя схемы хіміятэрапіі з’яўляюцца асновай бягучай стандартнай тэрапіі за 2 месяцы 4 прэпаратамі (рыфампіцын, ізаніязід, піразінамід і этамбутол), а затым 4 месяцы рыфампіцын і ізаніязід.
Ён заснаваў спецыялізаваныя ТБ-лабараторыі ў Кеніі, Угандзе, Танзаніі і Замбіі, а таксама цэнтральную лабараторыю ў Ганконгу.
Публікацыі правіць
Дэніс Мітчысан апублікаваў каля 250 прац, прысвечаных (1) фактарам, якія запавольваюць рост туберкулёзнай палачкі, што можа растлумачыць вялікую працягласць лячэння, у тым ліку першы даклад аб эфектах анаэробнай культуры; (2) з Джэн Дзікінсан (англ.: Jean Dickinson) пра постантыбіётыкавыя эфекты, каб патлумачыць поспехі перарывістай дазіроўкі лекавых сродкаў; (3) цікаўныя характарыстыкі атэнуіраваных паўднёва-індыйскіх штамаў туберкулёзу; (4) адказ на лячэнне, калі штамы былі першапачаткова устойлівыя да прэпаратаў, што дазваляе выявіць дзеянне асобных прэпаратаў.
Пасля выхаду на пенсію правіць
Пасля выхаду на пенсію ў 1985 годзе, Мітчысан спачатку працягваў працаваць у Каралеўскай медыцынскай школе паслядыпломнай адукацыі ў Хамерсміце, а затым у Каледжы Святога Джорджа. З доктарам Амінай Джындані і калегамі ў ПАР, ён распрацаваў методыку вымярэння ранняй бактэрыцыднай актыўнасці прэпаратаў, якая ў цяперашні час з’яўляецца стандартнай практыкай у якасці першага кроку ў фазе II клінічнай распрацоўкі новых лекаў. Ён таксама ўвёў канцэпцыю 8-тыднёвага даследавання фазы II з доляй пацыентаў з інверсіяй макроты праз 8 тыдняў, якая цяпер выкарыстоўваецца ў якасці стандартнай ацэнкі ў многіх падобных даследаваннях. У апошні час ён разам з доктарам Джэрантам Дэйвісам (англ.: Geraint Davies і паўднёва-афрыканскім Медыцынскім саветам даследаванняў распрацаваў новы тып фазы II 8-тыднёвага даследавання з выкарыстаннем мадэліравання колькасці Mycobacterium tuberculosis у макроце падчас лячэння. Ён вёў працу над некалькімі новымі процітуберкулёзнымі прэпаратамі і ўдзельнічаў у клінічных выпрабаваннях прымянення высокіх доз рыфампіцыну.
Мітчысан памёр 2 ліпеня 2018 года ва ўзросце 98 гадоў[7].
Зноскі
- ↑ Lundy D. R. Hon. Denis Anthony Mitchison // The Peerage
- ↑ а б в Lundy D. R. The Peerage
- ↑ а б в г Kindred Britain
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ MITCHISON, Prof. Denis Anthony’, Who’s Who 2013, A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc, 2013; online edn, Oxford University Press, Dec 2012 ; online edn, Nov 2012 accessed 15 May 2013
- ↑ "Study: Drug Offers New Hope in Treating TB". Fox News Channel. December 9, 2004. Праверана 27 September 2011.
- ↑ In Memoriam: Prof Denis A Mitchison
