Дэўкаліён
Дэўкаліён — персанаж старажытнагрэчаскай міфалогіі. Старэйшы сын кноскага ванакта Мінаса і Пасіфаі, крыцкі цар, згаданы ўжо ў «Іліядзе».
| Дэўкаліён | |
|---|---|
| Пол | мужчынскі пол |
| Бацька | Мінас[1] |
| Маці | Пасіфая[d][1] |
| Браты і сёстры | Phaedra[d] |
| Жонка | Cleopatra[d] |
| Дзеці | Idomeneus[d][1][2], Molus[d] і Crete[d] |
Удзельнік Калідонскага палявання. У Гігіна мянуецца ўдзельнікам паходу арганаўтаў, аднак, мабыць, зблытаны з цёзкай (сынам Гіперасія), бо ў Апалонія, Валера Флака і Псеўда-Апаладора не згаданы сярод арганаўтаў.
Жанаты з Арыстыадай, дачкой Дыяніса і Метаніры, з якой пазнаёміўся падчас вэрхалу на востраве Скірас, дзе тая была вярхоўнай жрыцай Дыяніса [крыніца?]. Бацька Ідаменея, правадыра крыцян у Траянскай вайне, і Эфона. Дапамог Тэсею высватаць Федру. Стаўшы царом Крыта, склаў звяз з Афінамі. Паводле гісторыка Клідэма, забіты ў Кносе Тэсеем падчас уварвання афінян на Крыт.
Зноскі
- ↑ а б в Любкер Ф. Deucalion // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 391.
- ↑ Любкер Ф. Idomeneus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 657.