Жак Бальма

Жак Бальма (1762 — 1834) — савойскі горны праваднік, адзін з першых альпіністаў ў свеце.

Жак Бальма
фр.: Jacques Balmat
Род дзейнасці	альпініст, mountain guide, amateur geology, падарожнік-даследчык
Дата нараджэння	19 студзеня 1762(1762-01-19)
Месца нараджэння	Шамані, canton of Chamonix-Mont-Blanc[d], Бонвіль[d], дэпартамент Верхняя Савоя, Францыя
Дата смерці	верасень 1834 (72 гады)
Месца смерці	Сікст-Фер-а-Шэваль[d], Canton of Samoëns[d], Бонвіль[d], дэпартамент Верхняя Савоя, Францыя
Грамадзянства	Сардзінскае каралеўства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў Шамані. 8 жніўня 1786 года разам з лекарам Мішэлем-Габрыэлем Пакардам здзейсніў першае ў гісторыі ўзыходжанне на гару Манблан, за што атрымаў ад караля Віктара Амадэя III тытул Ле Манблан, а таксама узнагароду, абяцаную за 25 гадоў да гэтага Арасам Бенедыктам дэ Сасюрам чалавеку, які ўзыдзе на Манблан. 3 жніўня 1787 года Бальма быў правадніком Сасюра і яго групы з 17 чалавек у іх ўзыходжанні на найвышэйшую гару ў Заходняй Еўропе.

Напісаў кнігу пра сваё ўзыходжанне на Манблан. Загінуў ў 1834 годзе ў Сікст-Фер-а-Шэвалье, сарваўшыся са скалы.