Залаты век яўрэяў у Іспаніі

Залаты век яўрэяў у Іспаніі — перыяд росквіту яўрэйскай культуры ў Іспаніі, у часы еўрапейскага Сярэднявечча, у перыяд мусульманскага кіравання на большыя частцы Пірэнейскага паўвострава. У той час яўрэі былі прызнанай часткай мусульманскага грамадства, і яўрэйскае рэлігійнае, культурнае і эканамічнае жыццё квітнела.

Характар і працягласць гэтага «залатога веку» з'яўляюцца спрэчнымі сярод гісторыкаў. Вучоныя датуюць пачатак Залатога веку або 711—718 гадамі (пасля мусульманскага заваявання Іберыі) або 912 годам (кіраванне Абд ар-Рахмана III); канец залатога веку таксама датуецца па-рознаму: 1031 (канец Кордаўскага халіфата), 1066 (Разня яўрэяў у Гранадзе), 1090 (уварванне Альмаравідаў), або сярэдзінай XII-га стагоддзя (уварванне Альмахадаў).

Вядомыя асобы

У гэты перыяд у Іспаніі жылі шматлікія яўрэйскія мудрацы, філосафы, вучоныя і паэты, сярод іх:

• Егуда Галеві
• Машэ бен Нахман
• Майманід
• Ібн Гебіроль
• Машэ Ібн Эзра
• Аўраам ібн Эзра
• Хасдай ібн Шапрут
• Шмуэль ха-Нагід
• Веніямін Тудэльскі
• Машэ Ібн Эзра
• Бах'е ібн Пкуда

Гл. таксама

• Сефарды

Літаратура

• Рут Сэмюэлс. По тропам еврейской истории(недаступная спасылка)

Спасылкі

• Адкрыты радыёўніверсітэт Архівавана 22 лістапада 2012. - «Залаты век» яўрэйскай паэзіі ў Іспаніі, з цыклу «Роля кнігі ў гісторыі яўрэйскай культуры»