Заяц-бяляк (Lepus timidus) — млекакормячае сямейства зайцавых.

Заяц-бяляк
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Lepus timidus Linnaeus, 1758

Арэал

выява

Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  180113
NCBI  62621
EOL  133022
FW  47655

Апісанне правіць

Даўжыня цела 49—61 см, маса да 4 кг. Поўсць летам бурая з рыжавата-шэрым адценнем, зімой белая. Лінькі канчаюцца ў маі і снежні.

Спосаб жыцця правіць

Адкрытых месцаў пазбягае, жыве ў мяшаных лясах, дзе пераважае елка, у маладых асінніках, ельніках, па зарослых далінах. На Беларусі пашыраны ў паўночных раёнах і вельмі рэдкі на Палессі.

Корміцца травяністымі раслінамі. зімой — карой і парасткамі дрэўных парод, ягаднікам, сенам і інш. Размнажэнне з лютага да верасня, дае 2—3 прыплоды па 1—8 зайчанят.

Гібрыды правіць

Утварае помесі з русаком (нар. назвы заяц-лазовік, сінюга) з святлейшай, чым у зайца-русака, поўсцю. Трапляюцца зайцы-лазовікі пераважна ў нізінных участках яловых лясоў, у хмызняках на балотах.

Значэнне правіць

Здаўна зайцы — важны аб’ект пушнога промыслу.

Літаратура правіць

  • Малашэеіч Я. Зайцы // Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. Т. 2. — Мн.: БелСЭ. 1979.