Зборная Мексікі па футболе

Мексіка
Мексіка
	ісп.: Selección de fútbol de México
Мянушкі	Трохкаляровыя (фр.: El Tricolor)
Канфедэрацыя	КАНКАКАФ (Паўночная Амерыка)
Федэрацыя	Федэрацыя футбола Мексікі
Галоўны трэнер	Хаймэ Ласана[d];
Капітан	Гільерма Ачоа[d]
Найбольшая колькасць гульняў	Андрэс Гуардада (179)
Найлепшы бамбардзір	Хаўер Эрнандэс (52)
Хатні стадыён	Ацтэка
Код ФІФА	MEX
Асноўная; форма	Рэзервовая; форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы	15 (7 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы	4 (люты — чэрвень 1998, май — чэрвень 2006)
Найніжэйшы	40 (ліпень 2015)
Рэйтынг Эла
Дзеючы	16 (18 красавіка 2018)
Найвышэйшы	4 (чэрвень 2016)
Найніжэйшы	47 (люты 1979)
Першая гульня
	Гватэмала 2:3 Мексіка ; (Гватэмала, Гватэмала; 1 студзеня 1923)
Самая буйная перамога
	Мексіка 13:0 Багамы ; (Талука, Мексіка; 28 красавіка 1987)
Самае буйное паражэнне
	Англія 8:0 Мексіка ; (Лондан, Англія; 10 мая 1961)
Чэмпіянат свету
Колькасць удзелаў	17 (Упершыню 1930)
Найлепшы вынік	Чвэрцьфінал (1970, 1986)
Чэмпіянат нацый / Залаты кубак КАНКАКАФ
Колькасць удзелаў	25 (Упершыню 1963)
Найлепшы вынік	Чэмпіён (1965, 1971, 1977, 1993, 1996, 1998, 2003, 2009, 2011, 2015, 2019, 2023)
Кубак Амерыкі
Колькасць удзелаў	10 (Упершыню 1993)
Найлепшы вынік	2 месца (1993, 2001)
Кубак канфедэрацый
Колькасць удзелаў	7 (Упершыню 1995)
Найлепшы вынік	Чэмпіён (1999)

Зборная Мексікі па футболе прадстаўляе Мексіку на міжнародных спаборніцтвах па футболе з 1923 года. Каманда кантралюецца Федэрацыяй футбола Мексікі, якая з’яўляецца адным з 41 члена КАНКАКАФ (Паўночнаамерыканская футбольная канфедэрацыя) і ўваходзіць у ФІФА.

Самая тытулаваная зборная ў КАНКАКАФ.

Гісторыя правіць

Зборная Мексікі традыцыйна лічыцца наймацнейшай камандай у Цэнтральнай і Паўночнай Амерыцы. Па прычыне таго, што паўночнаамерыканскі кантынент першапачаткова меў права праводзіць самастойны адборачны турнір, мексіканцы, як правіла, лёгка абыгравалі супернікаў і атрымоўвалі пуцёўку на фінальную стадыю чэмпіянату. Аднак у фінальнай стадыі Мексіка з той жа лёгкасцю прайгравала камандам больш высокага ўзроўню. Толькі пачынаючы з канца 1980-х каманда змагла крыху падвысіць узровень гульні.

Мексіканскі футбол да гэтага часу пакутуе ад вымушанай ізаляцыі, што згубна адбіваецца на развіцці гульні ў гэтай краіне. Акружаная футбольнымі карлікамі, мексіканская зборная ахвотна праводзіць матчы з моцнымі камандамі іншых кантынентаў, удзельнічае ў розных турнірах, такіх як Кубак канфедэрацый і Кубак Амерыкі, спрабуючы тым самым павысіць узровень свайго футбола.

Мексіканскі чэмпіянат здаўна з’яўляецца самым высокааплатным у Паўночнай і Цэнтральнай Амерыцы. Тут таксама гуляюць і многія паўднёваамерыканскія футбалісты. Мексіканскія ж гульцы рэдка пакідаюць межы сваёй краіны і выступаюць як правіла за мексіканскія клубы. Падобная сітуацыя таксама не з’яўляецца плённай для далейшага развіцця мексіканскага футбола. Трэнерамі зборнай часта становяцца замежныя спецыялісты, такія як Бора Мілуцінавіч (Сербія), Рыкарда Лавольпэ (Аргенціна).

Мексіка ахвотна праводзіць буйныя футбольныя турніры. Футбол у краіне карыстаецца каласальнай папулярнасцю, і Мексіка мае стадыён умяшчальнасцю ў 100 000 чалавек (самы знакаміты — стадыён «Ацтэка» у сталіцы краіны). Чэмпіянаты свету 1970 і 1986 гадоў праходзілі ў Мексіцы.

Мексіканцы аддаюць перавагу абарончаму, жорсткаму футболу. Футбалісты зборнай адрозніваюцца высокай тэхнікай валодання мячом. Тыповай для іх манерай з’яўляецца гульня ў кароткі пас.

Акрамя пастаянных выступаў на чэмпіянаце свету, Мексіка з 1993 года пастаянна прымае ўдзел у Кубку Амерыкі, дзе двойчы (у 1993 і 2001) дайшла да фінала. Таксама Мексіка сем разоў прымала ўдзел у Кубку канфедэрацый, у 1999 годзе на сваім полі Мексіка выйграла гэты турнір, вырваўшы ў фінале перамогу ў Бразіліі з лікам 4:3. У 2012 годзе мексіканская каманда стала чэмпіёнам Алімпіскіх гульняў.

Выступы на турнірах правіць

Чэмпіянат свету правіць

Чэмпіянат свету									Найлепшы бамбардзір (галы)	Галоўны трэнер	Кваліфікацыя
Год	Стадыя	М	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ	Найлепшы бамбардзір (галы)	Галоўны трэнер	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ
1930	Групавы раўнд (топ-13)	13-е / 13	3	0	0	3	4	13	Мануэль Росас (2)	Хуан Луке дэ Серальёнга	Запрошаная каманда
1934	Не прайшла кваліфікацыю										4	3	0	1	14	7
1938	Знялася^{[чс 1]}
1950	Групавы раўнд (топ-13)	12-е / 13	3	0	0	3	2	10	2 гульцы (1): Арасіа Касарын Эктар Ортыс	Актавіа Віяль	4	4	0	0	17	2
1954	Групавы раўнд (топ-16)	13-е / 16	2	0	0	2	2	8	2 гульцы (1): Томас Балькасар Хасэ Луіс Ламадрыд	Антоніа Лопес Эранс	4	4	0	0	19	1
1958	Групавы раўнд (топ-16)	16-е / 16	3	0	1	2	1	8	Хаймэ Бельмонтэ (1)	Антоніа Лопес Эранс	6	5	1	0	21	3
1962	Групавы раўнд (топ-16)	11-е / 16	3	1	0	2	3	4	3 гульцы (1): Альфрэда дэль Агіла Ісідора Дыяс Эктар Эрнандэс	Ігнасіа Трэльес	8	4	3	1	18	5
1966	Групавы раўнд (топ-16)	12-е / 16	3	0	2	1	1	3	Энрыке Борха (1)	Ігнасіа Трэльес	8	6	2	0	20	4
1970	Чвэрцьфінал	6-е / 16	4	2	1	1	6	4	Хаўер Вальдывія (2)	Рауль Кардэнас	Гаспадыня турніру
1974	Не прайшла кваліфікацыю										9	6	2	1	18	8
1978	Групавы раўнд (топ-16)	16-е / 16	3	0	0	3	2	12	2 гульцы (1): Артура Васкес Аяла Віктар Ранхель	Хасэ Антоніа Рока	9	6	2	1	23	6
1982	Не прайшла кваліфікацыю										9	2	5	2	14	8
1986	Чвэрцьфінал	6-е / 24	5	3	2	0	6	2	Фернанда Кірартэ (2)	Бора Мілуцінавіч	Гаспадыня турніру
1990	Адхілена^{[чс 2]}
1994	1/8 фіналу	13-е / 24	4	1	2	1	4	4	Луіс Гарсія (2)	Мігель Мехія Барон	12	9	1	2	38	8
1998	1/8 фіналу	13-е / 32	4	1	2	1	8	7	Луіс Эрнандэс (4)	Мануэль Лапуэнтэ	16	8	6	2	37	13
2002	1/8 фіналу	11-е / 32	4	2	1	1	4	4	Харэд Бархеці (2)	Хаўер Агірэ	16	9	3	4	33	11
2006	1/8 фіналу	15-е / 32	4	1	1	2	5	5	Амар Брава (2)	Рыкарда Ла Вольпэ	18	15	1	2	67	10
2010	1/8 фіналу	14-е / 32	4	1	1	2	4	5	Хаўер Эрнандэс (2)	Хаўер Агірэ	18	11	2	5	36	18
2014	1/8 фіналу	10-е / 32	4	2	1	1	5	3	5 гульцоў (1): Андрэс Гуардада Джавані дос Сантас Рафаэль Маркес Арыбэ Перальта Хаўер Эрнандэс	Мігель Эрэра	18	10	5	3	31	14
2018	1/8 фіналу	12-е / 32	4	2	0	2	3	6	3 гульцы (1): Карлас Вела Ірвінг Ласана Хаўер Эрнандэс	Хуан Карлас Асорыа	16	11	4	1	29	8
2022	Групавы раўнд (топ-16)	22-е / 32	3	1	1	1	2	3	2 гульцы (1): Энры Марцін Луіс Чавес	Херарда Марціна	14	8	4	2	17	8
2026
Усяго	Чвэрцьфінал (2)	17/22	60	17	15	28	62	101	2 гульцы (4): Луіс Эрнандэс Хаўер Эрнандэс		189	121	41	27	453	126

↑ Зборная байкатавала чэмпіянат з-за рашэння ФІФА праводзіць яго ў Еўропе, хоць лічылася, што краіны Еўропы і Амерыкі будуць чаргавацца ў прыняцці чэмпіянату.
↑ У 1988 годзе зборная была адхілена ад усіх выступаў на турнірах ФІФА ў сувязі са скандалам «Los cachirules», калі моладзевая зборная парушыла ўзроставы рэгламент на чэмпіянаце свету да 20 гадоў.

Чэмпіянат Нацый і Залаты кубак КАНКАКАФ правіць

Год	Стадыя	М	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ	Найлепшы бамбардзір (галы)	Галоўны трэнер
1963	Групавы раўнд (топ-9)	7-е / 9	3	1	1	1	9	2
1965	Фінальны раўнд (топ-6)	1-е / 6	5	4	1	0	13	2
1967	Фінальны раўнд (топ-6)	2-е / 6	5	4	0	1	10	1
1969	Фінальны раўнд (топ-6)	4-е / 6	5	1	2	2	4	5	4 гульцы (1): Леапольда Барба Хасэ Крэспа Франсіска Мансілья Альфонса Сабатэр
1971	Фінальны раўнд (топ-6)	1-е / 6	5	4	1	0	6	1
1973	Фінальны раўнд (топ-6)	3-е / 6	5	2	2	1	10	5	Актавіа Мусінья (4)
1977	Фінальны раўнд (топ-6)	1-е / 6	5	5	0	0	20	5	Віктор Рангель (6)
1981	Фінальны раўнд (топ-6)	3-е / 6	5	1	3	1	6	3	Уга Санчэс (3)
1985
1989
1991	Паўфінал	3-е / 8	5	3	1	1	10	5	Бенхамін Галінда (4)	Мануэль Лапуэнтэ
1993	Фінал	1-е / 8	5	4	1	0	28	2	Альвес Загэ (11)	Мігель Мехія Барон
1996	Фінал	1-е / 9	4	4	0	0	9	0	Луіс Гарсія Пастыга (3)	Бора Мілуцінавіч
1998	Фінал	1-е / 10	4	4	0	0	8	2	Луіс Эрнандэс (4)	Мануэль Лапуэнтэ
2000	Чвэрцьфінал	7-е / 12	3	1	1	1	6	3	5 гульцоў (1): Рафаэль Маркес Эмілья Мора Франсіска Паленсія Рамон Рамірэс Луіс Эрнандэс	Мануэль Лапуэнтэ
2002	Чвэрцьфінал	5-е / 12	3	2	1	0	4	1	4 гульцы (1): Карлас Ачоа Адольфа Баўтыста Марка Гарсес Хаір Гарсія	Хаўер Агірэ
2003	Фінал	1-е / 12	5	4	1	0	9	0	Харэд Бархеці (3)	Рыкарда Ла Вольпэ
2005	Чвэрцьфінал	6-е / 12	4	2	0	2	7	4	Харэд Бархеці (2)	Рыкарда Ла Вольпэ
2007	Фінал	2-е / 12	6	4	0	2	7	5	Харэд Бархеці (2)	Уга Санчэс
2009	Фінал	1-е / 12	6	5	1	0	15	2	Міхель Саба (4)	Хаўер Агірэ
2011	Фінал	1-е / 12	6	6	0	0	22	4	Хаўер Эрнандэс (7)	Хасэ Мануэль дэ ла Торэ
2013	Паўфінал	3-е / 12	5	3	0	2	8	5	Марка Фабіян (3)	Хасэ Мануэль дэ ла Торэ
2015	Фінал	1-е / 12	6	4	2	0	16	6	Андрэс Гуардада (6)	Мігель Эрэра
2017	Паўфінал	3-е / 12	5	3	1	1	6	2	6 гульцоў (1): Эдсан Альварэс Эдгарда Марын Арбелін Пінеда Радольфа Пісара Анхель Сепульведа Эліяс Эрнандэс	Луіс Пампілья Паэс
2019	Фінал	1-е / 16	6	5	1	0	16	4	Рауль Хіменес (5)	Херарда Марціна
2021	Фінал	2-е / 16	6	4	1	1	9	2	2 гульцы (3): Рахеліа Фунес Моры Арбелін Пінеда	Херарда Марціна
2023	Фінал	1-е / 16	6	5	0	1	13	2	5 гульцоў (2): Энры Марцін Арбелін Пінеда Луіс Рома Сант’яга Хіменес Луіс Чавес	Хаймэ Ласана
Усяго	Перамога (12)	25/27	123	85	21	17	271	73

Кубак Амерыкі правіць

Год	Стадыя	М	ЗМ	В	Н	П	ЗГ	ПГ	Найлепшы бамбардзір (галы)	Галоўны трэнер
1993	Фінал	2-е / 12	6	2	2	2	8	7	3 гульцы (2): Луіс Раберта Алвес Альберта Гарсія Аспэ Давід Патынья	Мігель Мехія Барон
1995	Чвэрцьфінал	7-е / 12	4	1	2	1	5	4	Луіс Гарсія Пастыга (4)	Мігель Мехія Барон
1997	Паўфінал	3-е / 12	6	2	2	2	8	9	Луіс Эрнандэс (6)	Бора Мілуцінавіч
1999	Паўфінал	3-е / 12	6	3	1	2	10	9	Луіс Эрнандэс (3)	Мануэль Лапуэнтэ
2001	Фінал	2-е / 12	6	3	1	2	7	5	Харэд Бархеці (2)	Хаўер Агірэ
2004	Чвэрцьфінал	6-е / 12	4	2	1	1	5	7	5 гульцоў (1): Эктар Актамірана Рыкарда Асорыа Адольфа Баўтыста Рамон Маралес Павел Парда	Рыкарда Ла Вольпэ
2007	Паўфінал	3-е / 12	6	4	1	1	13	5	Неры Кастылья (4)	Уга Санчэс
2011	Групавы раўнд (топ-12)	12-е / 12	3	0	0	3	1	4	Нестар Араўха (1)	Луіс Фернанда Тэна
2015	Групавы раўнд (топ-12)	11-е / 12	3	0	2	1	4	5	2 гульцы (2): Маціяс Вуоса Рауль Хіменес	Мігель Эрэра
2016	Чвэрцьфінал	7-е / 12	4	2	1	1	6	9	5 гульцоў (1): Хесус Карона Рафаэль Маркес Арыбэ Перальта Хаўер Эрнандэс Эктар Эрэра	Хуан Карлас Асорыа
2019	Не запрошана
2021	Не запрошана
Усяго	Фінал (2)	10/10	48	19	13	16	67	64

[1] Зборная байкатавала чэмпіянат з-за рашэння ФІФА праводзіць яго ў Еўропе, хоць лічылася, што краіны Еўропы і Амерыкі будуць чаргавацца ў прыняцці чэмпіянату.

[2] У 1988 годзе зборная была адхілена ад усіх выступаў на турнірах ФІФА ў сувязі са скандалам «Los cachirules», калі моладзевая зборная парушыла ўзроставы рэгламент на чэмпіянаце свету да 20 гадоў.

[чс 1]

[чс 2]