Калафон (частка кнігі)
Калафон (ад стар.-грэч.: κολοφών, κολοφῶνος — «вяршыня, завяршэнне, вянок») — тэкст на апошняй старонцы рукапіснай або старадаўняй друкаванай кнігі, у якім паведамляюцца звесткі пра аўтара, час і месца стварэння гэтага твора[1].
Калафонамі называюць таксама аналагічную інфармацыю на старадаўніх кітайскіх скрутках, персідскіх мініяцюрах і старажытных насценных роспісах. Першыя калафоны ўтрымлівалі шумерскія клінапісныя таблічкі.
У савецкай і сучаснай беларускай кнізе ролю калафона выконвае апошняя старонка з выпускнымі дадзенымі.
Зноскі
- ↑ Колофон // Издательский словарь-справочник : [электрон. изд.] / А. Э. Мильчин. — 3-е изд., испр. и доп. — М.: ОЛМА-Пресс, 2006.
|
Калафон (частка кнігі) на Вікісховішчы |
|---|