Караль Юзаф Сапега
ваявода берасцейскі
Кароль Юзаф Сапега (да 1718 — 20 сакавіка 1768, горад Вішніцы Берасцейскага ваяводства) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар польны літоўскі (1730—1748), ваявода берасцейскі (з 1748)[4]. Кавалер Ордэна Белага Арла (1766).
| Караль Юзаф Сапега | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| польск.: Karol Józef Sapieha | |||||||
.jpg) Караль Юзаф Сапега. А. Мірыс, XVIII ст. | |||||||
 Герб «Ліс» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Міхал Юзаф Сапега | ||||||
| Пераемнік | Міхал Казімір Агінскі | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ян Міхал Салагуб | ||||||
| Пераемнік | Ян Антоні Гараін | ||||||
| Нараджэнне | 20 сакавіка 1698[1] ці 2 мая 1699[1] | ||||||
| Смерць |
20 сакавіка 1768[2][1] |
||||||
| Род | Сапегі | ||||||
| Бацька | Уладзіслаў Юзафат Сапега[3] | ||||||
| Маці | Крысціна з Сангушкаў[d][3] | ||||||
| Жонка | Марыяна з Фірлеяў[d][3] | ||||||
| Узнагароды |
  |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
З коданскай лініі роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Уладзіслава Юзафата і Крысціны з Сангушкаў. Меў брата Ігнація.
Абіраўся паслом на соймы[5]. На элекцыі 1733 падтрымаў Станіслава Ляшчынскага[6], аднак неўзабаве перайшоў на бок Аўгуста Саса. На элекцыі 1763 падтрымаў Станіслава Аўгуста Панятоўскага.
Па смерці брата апекваўся пляменнікамі, распачаў шэраг працэсаў датычна іх маёмасці.
Зноскі
- ↑ а б в Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 204. — ISBN 978-83-65880-89-5
- ↑ Karol Józef Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
- ↑ а б в г Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 100. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ ЭнцВКЛ 2005.
- ↑ Анатоль Грыцкевіч. Сапегі Архівавана 19 снежня 2021. // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
- ↑ Jerzy Dunin-Borkowski, Mieczysław Dunin-Wąsowicz. Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. — Lwów, 1910. S. 35.
Літаратура правіць
- Грыцкевіч А. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 549. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.