Карлас Марыя дэ Альвеар

Карлас Марыя дэ Альвеар (ісп.: Carlos María de Alvear; 25 кастрычніка 1789, Санту-Анжэлу — 3 лістапада 1852, Нью-Ёрк, ЗША) — аргенцінскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, генерал. Вярхоўны кіраўнік Аб’яднаных правінцый Ла-Платы ў 1815 годзе.

Карлас Марыя дэ Альвеар
Carlos María de Alvear
2-гі вярхоўны кіраўнік Аб'яднаных правінцый Ла-Платы 9 студзеня — 20 красавіка 1815
Папярэднік	Гервасіа Антоніа дэ Пасадас
Пераемнік	Хасэ Ігнасіа Альварэс Тамас
Нараджэнне	25 кастрычніка 1789(1789-10-25) Санту-Анжэлу[d], штат Рыу-Гранды-ду-Сул, Бразілія, калоніі Партугаліі, Каралеўства Партугалія
Смерць	3 лістапада 1852(1852-11-03) (63 гады) Вашынгтон, акруга Калумбія, ЗША
Месца пахавання	Могілкі Рэкалета[d]
Імя пры нараджэнні	ісп.: Carlos Antonio del Santo Ángel Guardián de Alvear y Balbastro
Бацька	Diego de Alvear y Ponce de León[d]
Дзеці	Таркуата дэ Альвеар[d], Дыега дэ Альвеар[d], Emilio de Alvear[d] і Joaquina Alvear Quintanilla y Arrotea[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Дзейнасць	палітык, ваенны, дыпламат
Ваенная служба
Званне	генерал
Бітвы	Аргенціна-бразільская вайна
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Альвеар атрымаў адукацыю ў Буэнас-Айрэсе і Англіі. У 1806—1811 гадах служыў у іспанскіх каралеўскіх войсках, прымаў удзел у вайне супраць Напалеона.

У 1812 Альвеар разам з Хасэ дэ Сан-Марцінам вярнуўся ў Буэнас-Айрэс, дзе пачаў граць важную ролю ў вайне за незалежнасць аргенцінскага народа. У 1813 годзе быў старшынёй Генеральнай канстытуцыйнай асамблеі Аб’яднаных правінцый Ла-Платы, якая распрацавала канстытуцыю краіны, ў 1814 годзе ўзначаліў патрыётаў ў Буэнас-Айрэсе, якія вымусілі капітуляваць іспанскіх раялістаў у Мантэвідэа. 9 студзеня 1815 г. Альвеар заняў пасаду вярхоўнага кіраўніка Аб’яднаных правінцый Ла-Платы. Аднак яго імкненне да асабістай улады, а таксама згоду на ўсталяванне англійскай пратэктарата над правінцыямі Ла-Платы прывялі да яго звяржэння ў красавіку таго ж года.

Альвеар бег за мяжу і вярнуўся на радзіму толькі пасля амністыі ў 1821 годзе. Пасля гэтага займаў пасады пасла ў ЗША (1824 і 1838), ваеннага і марскога міністра, а таксама галоўнакамандуючага аргенцінскімі войскамі падчас Аргенціна-бразільскай вайны (1826—1828).