Кебрада-дэ-Умаўака

Кебрада-дэ-Умаўака (ісп.: La Quebrada de Humahuaca) — старажытны шлях на паўночным захадзе Аргенціны. Аб'ект са спісу Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Кебрада-дэ-Умаўака
Размяшчэнне АргенцінаЖужуй
Плошча
  • 172 116,4375 га
  • 369 648,8125 га
Сцяг ЮНЕСКА Аб’ект Сусветнай спадчыны
Quebrada de Humahuaca
(Кебрада-дэ-Умаўака)
Спасылка № 1116 у спісе аб’ектаў Сусветнай спадчыны (en)
Тып Культурны
Крытэрыі ii, iv, v
Рэгіён Лацінская Амерыка і краіны Карыбскага басейна
Уключэнне 2003  (27-я сесія)

Старажытны шлях выкарыстоўваўся на працягу апошніх 10 тыс. гадоў і мае назву "Дарога інкаў". Дагістарычныя паляўнічыя, інкі, заваёўнікі і змагары за незалежнасць у 19-20 стст. хадзілі гэтай дарогай уздоўж даліны Рыа-Грандэ.

Вялікай імперыі інкаў была патрэбна добра адладжаная сістэма зносін. Асобныя ўчасткі магістраляў пабудавалі іх папярэднікі, але інкі пашырылі і палепшылі гэтыя дарогі. Брукаваныя дарогі вытрымлівалі любыя ўмовы надвор'я і былі прызначаныя для пешаходаў і караванаў. Праз кожныя 2,5 км стаялі кур'ерскія станцыі, паміж паказальнікамі адлегласцяў было крыху болей за 7 км. Праз 20-30 км размяшчаліся станцыі для адпачынку з загонамі для лам і запасамі правізіі. Праз рэкі і цясніны былі перакінутыя каменныя, драўляныя ці канатныя масты. Дзякуючы гэтым дарогам і развітай кур'ерскай службе інкі маглі перадаваць інфармацыю за тысячы кіламетраў за некалькі дзён.

Літаратура правіць

  • Тысяча чудес света. — СПб: ООО «СЗКЭО», 2007. — 336 с.
  Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 1116
рус.англ.фр.