Крыштаф Францішак Сапега

Крыштаф Францішак Сапега
Крыштаф Францішак Сапега
	Krzysztof Franciszek Sapieha
	; Крыштаф Францішак Сапега
	; Герб «Ліс»
чашнік вялікі літоўскі
	15 лютага 1658 — 18 сакавіка 1658
Папярэднік	Ян Кароль Копаць
Пераемнік	Марцыян Аляксандр Агінскі
падстолі вялікі літоўскі
	18 сакавіка 1658 — 4 студзеня 1659
Папярэднік	Ян Кароль Копаць
Пераемнік	Марцыян Аляксандр Агінскі
крайчы вялікі літоўскі
	22 ліпеня 1661 — 5 верасня 1665
Папярэднік	Крыштаф Патоцкі
Пераемнік	Марцыян Аляксандр Агінскі
стольнік вялікі літоўскі
	4 студзеня 1659 — 22 ліпеня 1661
Папярэднік	Яўстахій Казімір Валовіч[d]
Пераемнік	Марцыян Аляксандр Агінскі
войт полацкі[d]
	4 сакавіка 1658 — 5 верасня 1665
Папярэднік	Януш Кішка
Пераемнік	Ян Кароль Копаць
Нараджэнне	2 лютага 1623[…]
Смерць	5 верасня 1665[…] (42 гады)
Месца пахавання	Вішніцы;
Род	Сапегі
Бацька	Фрыдэрык Сапега[d]
Маці	Ева са Скашэўскіх[d]
Жонка	Алена Саламярэцкая
Дзеці	Станіслаў Казімір, Уладзіслаў Юзафат, Андрэй Францішак
Адукацыя	Калегіум Навадворскага[d]; Ягелонскі ўніверсітэт; Балонскі ўніверсітэт;
Дзейнасць	ваенны
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Крыштаф Францішак Сапега (2 лютага 1623 — 5 верасня 1665) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч. Вялікі крайчы літоўскі (з 1661).

Біяграфія правіць

Вучыўся ў калегіуме Навадворскага ў Кракаве, з 1638 — у Кракаўскай акадэміі, пасля ў Італіі ў Балонні (1641).

Пасля вяртання на радзіму стаў дваранінам Уладзіслава Вазы (а з 1648 — Яна Казіміра). Прымаў удзел у казацка-сялянскай вайне 1648—1654. Удзельнічаў у бітвах пад Жоўтымі Водамі, Піляўцамі, Берасцечкам і Белай Царквой. З 1654 змагаўся з маскоўскім войскам падчас вайны Расіі з Рэччу Паспалітай 1654—1667, а таксама супраць шведаў.

У лютым 1658 стаў вялікім чашнікам літоўскім, праз месяц — падстоліем, у 1659 — стольнікам і нарэшце ў 1661 годзе — крайчым. 4 сакавіка 1658 года вялікі князь літоўскі і кароль польскі Ян Казімір падпісвае намінацыю на полацкае войтаўства (пасада была незанята са смерці Януша Кішкі ў 1654 годзе) Крыштафу Сапегу^[3]. Таксама быў старостам ашмянскім.

Сям’я правіць

Паходзіў з кодзенскай лініі магнацкага роду Сапегаў, сын Фрыдэрыка і Ева Скашэўскай. Меў братоў Яна Фрыдэрыка, Тамаша Казіміра і Аляксандра Казіміра.

Ажаніўся да 1657 года з Аленай Саламярэцкай (памерла пасля 1667), дачкой смаленскага кашталяна Мікалая Льва Саламярэцкага. Пакінуў сыноў:

Станіслава Казіміра (памёр каля 1673), старосту трабскога;
Уладзіслава Юзафата (памёр у 1733), ваяводу менскага і берасцейскага;
Андрэя Францішка (1660—1681), старосту чырвонагродскага.

Зноскі

↑ ^а ^б Krzysztof Franciszek Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 94. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>
↑ Галубовіч, В. Полацкая шляхта і дынастыя Вазаў / Віталь Галубовіч. — Мінск: А. М. Янушкевіч, 2016. — 223 с.: іл., табл., гербы. — С. 12—13. — ISBN 978-985-90377-8-8. Са спасылкай на: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі (далей — НГАБ). — КМФ-18. — Спр. 100. — Арк. 127—127 адв.

Спасылкі правіць

Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай Архівавана 21 верасня 2013.

[_8e94e41b8fd2e31e-1] а ^б Krzysztof Franciszek Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>

[_798bc06eda99288b-2] а ^б ^в ^г Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 94. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>

[3] Галубовіч, В. Полацкая шляхта і дынастыя Вазаў / Віталь Галубовіч. — Мінск: А. М. Янушкевіч, 2016. — 223 с.: іл., табл., гербы. — С. 12—13. — ISBN 978-985-90377-8-8. Са спасылкай на: Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі (далей — НГАБ). — КМФ-18. — Спр. 100. — Арк. 127—127 адв.

[1]

[2]

[3]