Кумарын
Кумары́н — лактон о-оксікарычнай кіслаты.
| Кумарын | |
| |
| |
| |
| Агульныя | |
|---|---|
| Сістэматычнае найменне | 2H-chromen-2-one 2H-1-Benzopyran-2-one |
| Хім. формула | C9H6O2 |
| Фізічныя ўласцівасці | |
| Малярная маса | 146,14 г/моль |
| Шчыльнасць | 0,935 г/см³ |
| Тэрмічныя ўласцівасці | |
| Тэмпература плаўлення | 71 °C |
| Тэмпература кіпення | 301 °C |
| Класіфікацыя | |
| Рэг. нумар CAS | |
| PubChem | |
| Рэг. нумар EINECS | 202-086-7 |
| SMILES | |
| RTECS | GN4200000 |
| ChemSpider | |
Уласцівасці правіць
Бясколерныя крышталі з пахам свежаскошанага сена; tпл 70 °C, tкіп 291 °C. Кумарын раствараецца ў спірце і эфіры, у вадзе - дрэнна.
Знаходжанне ў прыродзе правіць
У выглядзе гліказідаў змяшчаецца ў многіх раслінах, сярод іх - прадстаўнікі сямейства астравых (гербера, рамонак, крываўнік), а таксама баркун, зуброўка, рута пахучая і інш.
Кумарын атрымліваюць і з вечназялёных дрэў роду дыптэрыкс, якія растуць у Мексіцы.
Ужыванне правіць
Кумарын прымяняецца як духмянае рэчыва ў вытворчасці тытунёвых вырабаў і ў парфумернай прамысловасці. Вытворныя кумарына (кумарыны) выкарыстоўваюцца ў лазерах на фарбавальніках. У медыцыне ўжываюцца ў якасці антыкаагулянтаў непрамога дзеяння. Таксама выкарыстоўваецца ў гальванічнай прамысловасці ў якасці моцнага бляскаўтваральніка.
Літаратура правіць
- БЭ ў 18 тамах. Т.9, Мн., 1999, С.19