Кунігунда Люксембургская
Кунігунда (каля 980, Люксембург — 3 сакавіка 1033 ці 1039) — хрысціянская святая, жонка імператара Генрыха II, таксама кананізаванага, і дачка графа Зігфрыда Люксембургскага.
| Кунігунда Люксембургская | |
|---|---|
 | |
 | |
| Нараджэнне |
978 |
| Смерць |
3 сакавіка 1039 |
| Месца пахавання | |
| Род | Вігерэхіды[d] |
| Бацька | Зігфрыд[d] |
| Маці | Хедвіга[d] |
| Муж | Генрых II Святы[1] |
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква |
| Дзейнасць | хрысціянская манахіня, суверэн |
| Аўтограф |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Выйшла замуж за герцага Баварскага Генрыха IV, які ў 1002 годзе стаў каралём Германіі, у 1014 годзе — імператарам Свяшчэннай Рымскай імперыі. Іх шлюб быў бяздзетным. У дзень вяселля, бяручы прыклад з Найсвяцейшай Дзевы Марыі і Святога Іосіфа, Кунігунда дала зарок вечнай цноты. Існуе таксама і іншае меркаванне: шлюб Кунігунды і Генрыха быў заснаваны на ўзаемным каханні, а ў яго бяздзетнасці вінаватыя хранічныя хваробы пары. Чуткі ж пра цнатлівае жыццё гэтай пары, магчыма, звязаны з іх кананізацыяй і з'явіліся пазней[2].
Вельмі хутка дамаглася сур'ёзнага ўплыву ў дзяржаўных справах. Муж афіцыйна зацвердзіў яе «consors regnii» — раўнапраўным суправіцелем. Кунігунда ўдзельнічаў у пасяджэннях імперскага савета і ў 1007 годзе брала ўдзел у працы сінода ў Франкфурце. У 1012 годзе камандавала арміяй, якая разграміла ў бітве палякаў.
У 1018 годзе па рашэнні мужа, якога дамагалася дзевяць гадоў, вярнула герцагства Баварыю свайму брату Генрыху, пазбаўленаму гэтага ўладання за мяцеж супраць Генрыха II[3]. У 1021 годзе старшынствавала на пасяджэнні Каралеўскага суда ў Рэгенсбургу. Удзельнічала ў размеркаванні ленаў, ахвяраваннях і іншых пытаннях дзяржаўнага кіравання.
Падчас таго, як яе муж Генрых быў заняты вядзеннем шматлікіх войнаў, яна кіравала дзяржавай (у 1012 і 1016), склікала на пасяджэнні савет, займалася заклікам у армію.
Пасля смерці мужа ў ліпені 1024 года завалодала каралеўскімі знакамі адрознення і да верасня 1024 года рэгентнічала ў Германіі разам са сваімі братамі — біскупам Дытрыхам з Меца і герцагам Генрыхам Баварскім. Карысталася таксама ў пытаннях кіравання парадамі Арыба, архібіскупа Майнца. Пазней без якіх-небудзь ускладненняў перадала ўладу новаабранаму каралю Германіі Конраду II.
У 1025 годзе сышла ў кляштар бенедыктынак Каўфунген, заснаваны ёю раней. Пасля паслушніцтва, у гадавіну смерці мужа, 13 ліпеня 1025 года была пастрыжана архібіскупам Арыба ў манашкі[4]. Памерла 3 сакавіка 1033 года або ў 1039 годзе[5]. Была пахавана ў Бамбергскім саборы каля мужа. Інакенцій III прылічыў яе да ліку святых 29 сакавіка 1200 года.
У гонар Кунігунды названы астэроід (936) Кунігунда, адкрыты ў 1920 годзе.
Легенда правіць
Паводле падання, абвінавачаная ў шлюбнай здрадзе, яна была павінна ўстаць босымі нагамі на распалены лямеш і засталася цэлай. Гэты сюжэт часта сустракаецца ў нямецкім і раннефларэнтыйскім жывапісе.
Зноскі
Літаратура правіць
- Хёфер М. Император Генрих II = Kaiser Heinrich II / Пер. с немецкого М. В. Васиной. — м: АСТ, 2006. — 285 с. — 4 000 экз. — ISBN 5-17-029686-X.
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кунігунда Люксембургская- WŁADCZYNIE 1000—1100
