Курт Шушніг

Курт Алоіс Ёзэф Ёган Адлер фон Шушніг (ням.: Kurt Alois Josef Johann Edler von Schuschnigg; 14 снежня 1897, Рыва-дэль-Гарда, Паўднёвы Ціроль, Аўстра-Венгрыя — 18 лістапада 1977, Інсбрук, Аўстрыя, з 1919 — Шушніг) — аўстрыйскі дзяржаўны і палітычны дзеяч. Федэральны канцлер Аўстрыі (1934—1938).

Курт Шушніг
ням.: Kurt Schuschnigg
член Нацыянальнага савета Аўстрыі[d] 18 мая 1927 — 1 кастрычніка 1930
11-ы федэральны канцлер Аўстрыі 29 ліпеня 1934 — 11 сакавіка 1938
Папярэднік	Энгельберт Дольфус
Пераемнік	Артур Зейс-Інкварт
міністр замежных спраў Аўстрыі[d] 14 мая 1936 — 11 ліпеня 1936
Пераемнік	Guido Schmidt[d]
Federal Minister of Justice[d] 29 студзеня 1932 — 21 верасня 1933
Federal Minister of Education, Science and Research[d] 21 верасня 1933 — 29 ліпеня 1934
Нараджэнне	15 снежня 1897(1897-12-15)[…] ці 14 снежня 1897(1897-12-14) Рыва-дэль-Гарда, правінцыя Трэнта, Трэнціна-Альта-Адыджэ, Італія
Смерць	18 лістапада 1977(1977-11-18)[…] (79 гадоў) Mutters[d], раён Інсбрук-Ланд[d], Ціроль, Аўстрыя
Месца пахавання	Mutters[d]
Імя пры нараджэнні	ням.: Kurt Alois Josef Johann von Schuschnigg
Бацька	Artur Edler von Schuschnigg[d]
Маці	Anna Josefa Amalia Wopfner[d]
Жонка	Vera von Schuschnigg[d], Herma Schuschnigg[d] і Herma Schuschnigg[d]
Дзеці	Maria Dolores Edle von Schuschnigg[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Айчынны фронт Хрысціянска-сацыяльная партыя[d]
Член у	KÖHV Leopoldina Innsbruck[d] AV Austria Innsbruck[d]
Адукацыя	Stella Matutina[d] Універсітэт Фрайбурга Універсітэт Інсбрука
Дзейнасць	юрыст, палітык, дыпламат, педагог, адвакат, прафесар
Месца працы	Saint Louis University[d]
Бітвы	Першая сусветная вайна
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Атрымаў юрыдычную адукацыю ва ўніверсітэтах Фрайбурга і Інсбрука. Падчас Першай сусветнай вайны ваяваў у шэрагах аўстра-венгерскай арміі. Пасля вайны стаў адвакатам у Інсбруку, уступіў у Хрысціянскай сацыялістычнай партыі, і ў 1927 годзе быў абраны ў ніжнюю палату парламента (Национальрат).

У 1932 годзе канцлер Дольфус прызначыў Шушніга міністрам юстыцыі, у 1933 ён становіцца міністрам адукацыі. У 1934 годзе пасля забойства Дольфуса Шушніг замяніў яго на пасадзе аўстрыйскага федэральнага канцлера.

У лютым 1938 года з-за пагрозы ваеннага нападу нацысцкай Германіі на Аўстрыю Шушніг прыбыў у Берхтэсгадэн, дзе пад ціскам з боку Адольфа Гітлера падпісаў ультыматум, паводле якога ўлада ў Аўстрыі павінна была перададзена нацыстам, а член нацысцкай партыі венскі адвакат Зейс-Інкварт прызначаны міністрам унутраных спраў.

Шушніг паспрабаваў аднавіць кантроль над сітуацыяй і абвясціў плебісцыт аб захаванні Аўстрыяй незалежнасці на 13 сакавіка. Гітлер забагав адмены плебісцыту, ад Шушніга — падаць у адстаўку, а на месца канцлера прызначыць Зейс-Інкварта. Прэзідэнт Аўстрыі Вільгельм Міклас прыняў умовы Гітлера, і на наступны дзень пасля прызначэння Зейс-Інкварта канцлерам нямецкія войскі перасеклі мяжу Аўстрыі, каб уключыць яе ў склад Трэцяга рэйха (гл. Аншлюс).

Пасля аншлюсу Шушніг быў арыштаваны, з 12 сакавіка па 28 траўня 1938 года ён знаходзіўся пад хатнім арыштам, затым яго перавялі ў штаб-кватэру гестапа на Морцынплац, дзе ён правёў наступныя 17 месяцаў. З 1941 года да мая 1945 года Шушніг знаходзіўся ў канцэнтрацыйных лагерах Дахаў і Заксенгаўзен.

Неўзабаве пасля арышту яму дазволілі заключыць шлюб з былой графіняй Верай Чэрнін. У апошні год вайны яна жыла ў канцлагеры разам з Шушнігам і іх сынам, які нарадзіўся ў 1941 годзе.

Пасля Другой сусветнай вайны Шушніг эміграваў у ЗША, дзе выкладаў паліталогію ва Універсітэце Сент-Луіса (Місуры) з 1948 па 1967 год. У 1956 г. атрымаў амерыканскае грамадзянства. У 1967 годзе вярнуўся ў Аўстрыю. Памёр у Інсбруку 1977 года.