Ласла Паал
Ласла Паал (венг.: László Paál, 30 ліпеня 1846, с. Зам (цяпер румынскі жудзец Хунедаара ў рэгіёне Трансільванія) — 4 сакавіка 1879, Шарантон-ле-Пон, Францыя) — венгерскі мастак-пейзажыст і імпрэсіяніст. Прадстаўнік барбізонскай школы.
| Ласла Паал | |
|---|---|
| венг.: Paál László | |
 М. Мункачы. Партрэт Ласла Паала. | |
| Дата нараджэння | 30 ліпеня 1846[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 4 сакавіка 1879[1][3] (32 гады) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мастак |
| Жанр | пейзаж |
| Вучоба | Акадэмія выяўленчых мастацтваў ў Вене, Акадэмія мастацтваў у Дзюсельдорфе |
| Мастацкі кірунак | Барбізонская школа |
| Уплыў | Аўгуст Альберт Цымерман |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
У 1864—1866 навучаўся жывапісу ў Венскай акадэміі выяўленчых мастацтваў, вучань нямецкага мастака Альберта Цімермана.
У 1869 упершыню прадставіў некаторыя з сваіх работ на буйной выстаўцы ў Мюнхене. У 1870 здзейсніў паездку ў Нідэрланды, у тым жа годзе па рэкамендацыі блізкага сябра і паплечніка вянгерскага жывапісца Міхая Мункачы паступіў для працягу вучобы ў Дзюсельдорфскую Акадэмію мастацтваў.
З 1873 Паал жыў у калоніі мастакоў-барбізонцаў. Быў сталым удзельнікам Парыжскага салона, на якім у 1873 атрымаў узнагароду за карціну «Заход».
1874 — член асацыяцыі мастакоў Дзюсельдорфа.
Памёр у 1879 годзе. За гады творчасці напісаў каля 65 карцін. Пасля смерці мастака яго палотны былі прададзеныя на аўкцыёне ў Парыжы ў 1880 годзе.
Творчасць правіць
На думку спецыялістаў і крытыкаў, успрыманне і перадача прыроды Паалам поўныя напружанай страсці і тэмпераменту. Жывапісная манера мастака гэтак жа эмацыйная і актыўная, як у Мункачы. Каляровыя суадносіны драматычныя і кантрасныя. Прырода ў яго пейзажах прасякнута вечнай дынамікай і пераменнасцю. Гэта адчуванне бесперапыннага руху прыроды мастаку ўдаецца ўвасобіць з дапамогай тэмпераментнай манеры пісьма. Разам з тым у пейзажах Паала няма нічога ад мімалётнай няпэўнасці імпрэсіяністычнага ўспрымання. Пры ўсім адчуванні зменлівасці яго прырода матэрыяльная ў сваёй прадметнай пэўнасці, пластычнай цэльнасці.
Галерэя правіць
Зноскі
- ↑ а б László Paál
- ↑ Aradi N. László Paál // Paál, László // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2017. — ISBN 978-1-884446-05-4 — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T064395
- ↑ The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
Спасылкі правіць
- Л. Алешина. Искусство Венгрии (руск.)