Леапольд Скульскі
Леапо́льд Ску́льскі (польск.: Leopold Skulski; 15 лістапада 1877 — 1939 (1940?)) — польскі хімік, палітычны дзеяч, прэм'ер-міністр.
| Леапольд Скульскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Leopold Skulski | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ігнацы Падарэўскі | ||||||
| Пераемнік | Уладзіслаў Грабскі | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Юзаф Кучынскі | ||||||
| Пераемнік | Уладзіслаў Рачкевіч | ||||||
| Нараджэнне |
15 лістапада 1877[1] |
||||||
| Смерць |
1940[2][3] |
||||||
| Род | Q63532131? | ||||||
| Веравызнанне | Каталік | ||||||
| Партыя | |||||||
| Член у |
|
||||||
| Адукацыя | |||||||
| Дзейнасць | хімік, палітык, дыпламат, фармацэўт | ||||||
| Аўтограф |
 |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Нарадзіўся ў Замосці. У 1906 годзе скончыў Палітэхніку ў Карлсруэ. Пасля жыў у Лодзі. Член польскага Таварыства гімнастычнага «Сокал». У 1915 годзе заснаваў у Лодзі Народнае Аб'яднанне, якое было блізка эндэцыі. Пад час выбараў самакіравання здабыў мандат дэпутата гораду Лодзі. У 1919 годзе здабыў пасольскі мандат. З 13 снежня 1919 да 9 чэрвеня 1920 года — прэм'ер-міністр Польшчы. З 24 ліпеня 1920 да 28 чэрвеня 1921 года — міністр унутраных спраў ва ўрадзе Вінцэнты Вітаса. Падтрымліваў апалячванне Крэсаў і распаўсюджванне асадніцтва. Заяўляў, што праз 50 гадоў у Польшчы не знойдзе ніводнага беларуса нават са свечкаю. У 1930-х гадах не браў удзел у палітычным жыцці. Быў старшынёй Польскага Радыё да 1936 года. Калі выбухнула Другая сусветная вайна з'ехаў у Пінск, дзе быў арыштаваны НКВД пасля, таго як прыйшла Чырвоная Армія. Перавезены ў Брэст, дзе па чутках памёр ці быў забіты.
Зноскі
Літаратура правіць
- Andrzej Chojnowski, Piotr Wróbel: Prezydenci i premierzy Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1992. ISBN 83-04-03854.
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Леапольд Скульскі
