Людовік (герцаг Бургундскі)

Людовік, герцаг Бургундскі (фр.: Louis duc de Bourgogne; 16 жніўня 1682 — 18 лютага 1712) — дафін Францыі з 1711 года, сын Людовіка Вялікага Дафіна і Марыі Ганны Баварскай, старэйшы ўнук Людовіка XIV.

Людовік, герцаг Бургундскі
фр.: Louis Duc de Bourgogne
Сцяг20-ы дафін Францыі
14 красавіка 1711 — 18 лютага 1712
Папярэднік Людовік Вялікі Дафін
Пераемнік Людовік XV
Нараджэнне 16 жніўня 1682(1682-08-16)[1][2]
Смерць 18 лютага 1712(1712-02-18)[3][4][…] (29 гадоў)
Месца пахавання
Род Французскія Бурбоны[d]
Бацька Людовік Вялікі Дафін[7]
Маці Марыя Ганна Вікторыя Баварская[d][7]
Жонка Марыя Адэлаіда Савойская[d][7][8]
Дзеці Людовік XV[7], Louis, Dauphin of France, Duke of Brittany[d][9] і Louis, Duke of Brittany[d][9]
Веравызнанне каталік
Дзейнасць палітык
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера палітыка[6]
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Knight of the Order of the Holy Spirit Knight of the Order of Saint-Michel
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Атрымаў выхаванне ў духу каталіцкай набожнасці апошніх гадоў кіравання Караля-Сонца. З 1702 года дзед увёў герцага Бургундскага ў Дзяржаўны савет (да гэтага часу яго малодшы брат Філіп ужо стаў каралём Іспаніі Філіпам V). На прынца ўплывала прыдворная «набожная партыя» (devots), і ён сам неўзабаве завёў уласную групоўку, куды ўваходзілі яго настаўнік Фенелон, герцагі дэ Бавіе і дэ Шэўроз, а таксама Луі дэ Сен-Сімон (вядомы мемуарыст). Кружок падтрымліваў ідэю «асветнага абсалютызму» і дваранскай алігархіі з вялікай колькасцю кансультатыўных арыстакратычных «саветаў», якія адначасова абмяжоўвалі самаўпраўнасць караля і адціскалі ад стырна ўлады буржуазію. Заўчасная смерць герцага Бургундскага перашкодзіла планам яго кружка здзейсніцца, аднак некаторых падобных тэндэнцый незалежна працягвалі прытрымлівацца рэгент — Філіп II Арлеанскі і яго пераемнікі. Пры рэгенцтве нядоўгі час праіснавала полісінодыя, сістэма калектыўнага кіравання, а на працягу 1715—1789 года буржуазія сістэматычна абмяжоўвалася ў правах займаць дзяржаўныя пасады (у адрозненне ад умеранага дэмакратызму, уласцівага ў гэтай справе Людовіку XIV).

Пасля смерці бацькі ў 1711 годзе герцаг Бургундскі стаў спадчыннікам прастола і дафінам, аднак ужо ў лютым 1712 года сканаў разам са сваёй жонкай Марыяй-Адэлаідай Савойскай ад эпідэміі адзёру. Ад гэта хваробы праз месяц памер і іх старэйшы сын, 4-гадовы герцаг Брэтонскі. Малодшае двухгадовае дзіця, герцаг Анжуйскі, выжыў і пасля смерці прадзеда стаў у 1715 годзе каралём Людовікам XV.

Зноскі

  1. Louis, Dauphin of France, Duke of Burgundy // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Louis de France // Find a Grave — 1996. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Lundy D. R. Louis de Bourbon, Duc de Bourgogne // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Louis Bourgogne // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. Czech National Authority Database Праверана 29 студзеня 2023.
  6. а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  7. а б в г Kindred Britain
  8. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  9. а б Lundy D. R. The Peerage

Спасылкі правіць