Люмінесцэнцыя

Люмінесцэнцыя (ад лац.: lumen, род. склон luminis — святло і -escent — суфікс, які азначае слабое дзеянне) — выпраменьванне святла рэчывам, якое не з’яўляюцца вынікам цяпла, люмінесцэнцыя — форма халоднага выпраменьвання цела. Яна можа быць выклікана хімічнымі рэакцыямі, электрычнай энергіяй, субатамным рухам або напружаннем на крышталі. Гэта адрознівае люмінесцэнцыю ад напалу, калі рэчыва выпраменьвае святло ў выніку награвання. Тэрмін люмінесцэнцыя быў уведзены ў 1888 годзе Эйлхардам Відэманам.

Люмінол і гемаглабін — прыклад хімічнай люмінесцэнцыі

Віды люмінесцэнцыі

• Флуарэсцэнцыя — свячэнне пад уздзеяннем святла, часцей ультрафіялетавага выпраменьвання, хутка гаснучае
• Фасфарасцэнцыя — свячэнне пад уздзеяннем святла, доўга не гаснучае
• Электралюмінісцэнцыя — свячэнне пад уздзеяннем электрычнага току

Гл. таксама

• Люмінесцэнтныя фарбы
• Святлодыёд
• Люмінесцэнтная лямпа