Маргарыта II д’Авен
Маргарыта I (нідэрл.: Margarethe I; 1311 — 23 чэрвеня 1356, Ле-Кенуа) — другая жонка імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Людвіга IV; графіня Галандыі, Зеландыі і Фрысландыі ў 1345—1354 гадах, графіня Генегау з 1345 года.
| Маргарыта II д’Авен | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне | 1311[1][2][…] |
| Смерць |
23 чэрвеня 1356[1][2] |
| Месца пахавання | |
| Род | Дом Авен[d] |
| Бацька | Вільгельм I дэ Эно[d] |
| Маці | Жанна Валуа[d] |
| Муж | Людовік IV[3] |
| Дзеці | Маргарыта Баварская[d], Людвіг VI Рымлянін, Альбрэхт[d], Атон V, Беатрыс Баварская, Agnes of Bavaria[d], Elisabeth of Bavaria[d] і Вільгельм I[d][4] |
| Веравызнанне | хрысціянства і каталіцтва |
| Дзейнасць | палітык |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
-FR.svg)
Біяграфія правіць
Маргарыта была дачкой графа Галандыі Вілема III з дынастыі Авен і яго жонкі Жанны Валуа.
26 лютага 1324 года ў Кёльне Маргарыта пабралася шлюбам з Людовікам Баварскім, будучым (з 1328 года) імператарам Свяшчэннай Рымскай імперыі.
Пасля смерці свайго брата Вілема IV у 1345 годзе яна атрымала ў спадчыну карону Галандыі. У 1346 годзе Маргарыта вяртаецца на радзіму, каб пацвердзіць свае правы на нідэрландскія землі.
Тым часам у Боне карануе сябе імператарам Карл IV Люксембург. Муж Маргарыты, Людвіг IV, памірае ў 1347 годзе, так і не вырашыўшы спрэчку аб імператарскай кароне з Карлам. Сыны Людвіга спачатку сумесна кіравалі ўладаннямі Вітэльсбахаў, але ў 1349 годзе падзялілі іх паміж сабой і прымірыліся ў 1350 годзе з імператарам Карлам IV. Другі сын Маргарыты, Вілем V з яе згоды і згоды сваіх братоў Людвіга і Стэфана, якія адмовіліся на яго карысць ад нідэрландскай спадчыны, атрымаў у кіраванне графствы Галандыя, Зеландыя і Генегау.
У 1350 годзе Маргарыта, па прызыву вернай ёй галандскай арыстакратыі вяртаецца ў Нідэрланды і спрабуе пераняць уладу над краінай у Вілема, што прыводзіць да адкрытага канфлікту і грамадзянскай вайны ў Галандыі (Вайна кручкоў і трэскі). Пацярпеўшы ў ёй паражэнне, Маргарыта вымушана была саступіць сыну правы на Галандыю і Зеландыю, пакінуўшы сабе толькі графства Генегау.
Сям'я і дзеці правіць
У шлюбе з імператарам Людвігам IV Маргарыта нарадзіла дзесецярых дзяцей:
- Маргарыта (1325—1374), 1-ы муж (з 1351 года) Стэфан Анжуйскі, герцаг Трансільваніі, Славоніі, Харватыі і Далмацыі (1332—1354), сын Карла Роберта, 2-і муж (з 1358 года) граф Герлах фон Гогенлоэ (пам. у 1387), сын Людвіга фон Гогенлоэ
- Ганна (1326—1361), муж (з 1339 года) герцаг Ніжняй Баварыі Іаан I Дзіцё (1329—1340)
- Людвіг VI Рымлянін (1328—1364/1365), герцаг Баварыі (з 1347 года), 1-я жонка (з 19 ліпеня 1352 года) Кунігунда Польская (1334—1357), дачка караля Польшчы Казіміра III Вялікага, 2-я жонка (з 30 сакавіка 1360 года) Інгеборга Мекленбургская (1340—1395)
- Лізавета (1329 — 2 жніўня 1402), 1-ы муж (з 22 лістапада 1350 года) сеньёр Вероны Канграндэ II дэла Скала (8 чэрвеня 1332 — 14 снежня 1359), прадстаўнік дынастыі Скалігераў, 2-і муж (з 26 красавіка 1362 года) граф Ульрых фон Вюртэмберг (1342 — 23 жніўня 1388), сын Эберхарда II Сварлівага
- Вільгельм I (12 мая 1330 — 15 красавіка 1389), герцаг Галандыі і Зеландыі, герцаг Баварска-Штраўбінскі (з 1353 года), жонка (з 1352 года) Мацільда Ланкастэрская (1339—1362), дачка 1-га герцага Ланкастэра Генры Гросманта
- Альбрэхт I (25 ліпеня 1336 — 13 снежня 1404), герцаг Баварыі (з 1347 года), 1-я жонка (з 19 ліпеня 1353 года) Маргарыта Сілезская (1342—1386), 2-я жонка (з 30 сакавіка 1394 года) Маргарыта Клеўская (1375—1412), дачка графа Клеўскага Адольфа III (1334 — 7 верасня 1394)
- Беатрыса (1344—1359), муж (з 1356 года) кароль Швецыі Эрык XII (1339 — 21 чэрвеня 1359), сын Магнуса II
- Агнеса (1345—1352)
- Атон V (1346 — 13 лістапада 1379), герцаг Баварыі (з 1347 года), жонка (з 19 сакавіка 1366) Катрын (1342 — 26 красавіка 1395), дачка імператара Карла IV
- Людвіг (1347—1348)
Зноскі
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Маргарыта II д’Авен
