Маргарэт Фрэдкула
Маргарэт Фрэдкула (Дзева Міру) (шведск.: Margareta Fredkulla, нарв.: Margret Fredskolla, дацк.: Margrete Fredkulla[4]; 1080 — 4 лістапада 1130) — шведская прынцэса, каралева кансорт Нарвегіі падчас шлюбу з каралём Нарвегіі Магнусам III і каралева-кансорт Даніі падчас шлюбу з каралём Даніі Нільсам. Была дэ-факта рэгентам Даніі.
| Маргарэт Фрэдкула | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне | каля 1080[1] |
| Смерць | не раней за 4 лістапада 1117 і не пазней за 4 лістапада 1130 |
| Род | Дынастыя Стэнкіляў |
| Бацька | Інгэ I Старэйшы |
| Маці | Хелена |
| Муж | Нільс[2] і Магнус III[2] |
| Дзеці | Магнус I Моцны і Інгэ Нільсан[d][3] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Маргарэт была дачкой караля Швецыі Інгэ I і яго жонкі, каралевы Хелены. Дакладны год яе нараджэння невядомы[5].
Каралева Нарвегіі правіць
У 1101 годзе яна выйшла замуж за караля Нарвегіі Магнуса. Шлюб быў заключаны ў рамках мірнага дагавора паміж Швецыяй і Нарвегіяй. Яе часта называлі Маргарэт Фрэдкула, што азначае «Маргарэт Дзева Міру». Яе пасаг складалася з вялікіх ленаў і тэрыторый Швецыі. У 1103 годзе яна заўдавела пасля двух гадоў шлюбу і неўзабаве пакінула Нарвегію. Шлюб быў бяздзетным. Яе ад’езд з Нарвегіі быў успрыняты як абраза нарвежцаў, якія чакалі, што яна застанецца. Яе абвінавацілі ў крадзяжы мошчаў Святога Олафа.
Каралева Даніі правіць
У 1105 годзе яна выйшла замуж за караля Даніі Нільса, які быў абраны каралём у 1104 годзе. Ён апісваецца як пасіўны манарх, якому не хапала здольнасцяў кіраваць і які даў сваёй каралеве займацца справамі дзяржавы. З яго блаславення Маргарэт кіравала Даніяй[6]. Яна апісваецца як мудры кіраўнік, і пакуль яна была каралевай адносіны паміж Даніяй і яе роднай Швецыяй былі вельмі мірнымі. Яна чаканіла свае ўласныя манеты, што з’яўляецца унікальнай з’явай для каралевы-кансорта таго часу. На дацкіх манетах, адчаканеных ў той перыяд, быў надпіс: Margareta-Nicalas (Маргарэт-Нільс)[6][7].
Яе бацька кароль Інгэ Старэйшы памёр ў 1110 годзе, і яго спадчынікамі былі яго пляменнікі. Бо яе старэйшая сястра Хрысціна жыла на Русі, якая знаходзілася занадта далёка ад Швецыі, спадчына іх бацькі была падзелена толькі паміж Маргарэт і яе малодшай сястрой Кацярынай[8]. Вядома, што Маргарэт падзялілася спадчынай са сваімі пляменніцамі Інгрыд, каралевай Нарвегіі і Інгеборгай, аддаўшы кожнай адну чвэрць[8].
У 1114 годзе Маргарэт атрымала ліст ад Тэабальда з Этампеса, у якім ён падзякаваў ёй за шчодрасць у дачыненні да царквы ў Кане[9].
Смерць правіць
Пасля яе смерці ў 1130 годзе кароль Нільс ажаніўся з ўдавой каралевай Швецыі Ульфхільдай. Уладанні Маргарэт у Швецыі сталі асноўнай падтрымкай для яе сына Магнуса, калі ён з іх дапамогай ўзышоў на трон Швецыі. Калі стрыечны брат Маргарэт кароль Інгэ Малодшы памёр, Магнус заняў пасад Швецыі як старэйшы ўнук караля Інгэ Старэйшага і кіраваў пад імем Магнусам I.
Дзеці правіць
У Маргарэт і караля Нільса было двое дзяцей:
- Інгэ Нільсэн (памёр у дзяцінстве)
- Магнус (нарадзіўся каля 1106 года)
Крыніцы правіць
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003. Праверана 20 мая 2023.
- ↑ а б (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Margrete Ingesdatter «Fredkolla» (Store norske leksikon)
- ↑ Margrete Fredkulla (Dansk Kvindehistorie)
- ↑ а б Margrete Fredkulla (Dansk Kvindehistorie)
- ↑ Margareta Fredkulla (Ingesdotter) Архівавана 10 лістапада 2007 года.
- ↑ а б Kungagravar och medeltidshistoria, Beckman, Natanael, Fornvännen 22-47, 1921
- ↑ Bernard Gineste, «Thibaud d'Étampes», in Cahiers d'Étampes-Histoire 10 (2009), pp. 43-58, showing that this letter was not sent to Margaret of Scotland, dead in 1089, but to Margaret Fredkulla.
Літаратура правіць
- Harrison, Dick Gud vill det — Nordiska korsfarare under medeltiden (2005)
- Nanna Damsholt Kvindebilledet i dansk højmiddelalder (1985)