Марціна Мунц

Марціна Мунц
Марціна Мунц
	ням.: Martina Munz
Род дзейнасці	палітык
Дата нараджэння	26 снежня 1955 (68 гадоў)
Месца нараджэння	Цюрых, Цюрых[d], кантон Цюрых, Швейцарыя;
Грамадзянства	Швейцарыя;
Альма-матар	Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха;
Партыя	Сацыял-дэмакратычная партыя Швейцарыі;
Сайт	martinamunz.ch (ням.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марціна Мунц (ням.: Martina Munz; нар. 26 снежня 1955, Цюрых, Швейцарыя) — швейцарскі палітык Сацыял-дэмакратычнай партыі Швейцарыі, дэпутат Нацыянальнага Савета (польск.) (бел. Федэральнага Сходу з 2013 года.

Біяграфія правіць

Мунц з’яўляецца членам Нацыянальнага Савета (польск.) (бел. з 9 верасня 2013 года, калі заняла месца Ханса-Юрга Фера (ням.) (бел., які сышоў у адстаўку^[1]. З таго часу двойчы пераабіралася. У рамках парламенцкай працы з’яўляецца членам камісіі па прававых пытаннях Нацыянальнага Савета.

Паводле яе ўласных заяў, Мунц уступіла ў Сацыял-дэмакратычную партыю Швейцарыі ў 1993 годзе^[2]. З’яўляецца членам Кантанальнага савета кантона Шафгаўзен (ням.) (бел. са студзеня 2000 года, а з сакавіка 2009 года і кіраўніком аддзялення Сацыял-дэмакратычнай партыі Швейцарыі ў кантоне. 28 чэрвеня 2016 года была абраная прэзідэнтам Швейцарскага свабоднага альянсу за геннанемадыфікаваныя прадукты^[3].

Мунц атрымала адукацыю ў галіне сельскай гаспадаркі Швейцарскай вышэйшай тэхнічнай школы Цюрыха і з’яўляецца настаўнікам прафесійнай школы.

Замужам, мае чацвярых дзяцей. Жыве ў камуне Халау (руск.) (бел. кантона Шафгаўзен.

4 лютага 2021 года ўзяла шэфства над Юліяю Слуцкай, заснавальніцай «Press Club Belarus» і беларускай палітычнай зняволенай^[4]. 28 верасня 2021 года стала патронам Алены Талкачовай, журналісткі «TUT.BY» і палітвязня^[5].

Зноскі

↑ SP Schweiz: Eine Ikone tritt zurück, Neue Zürcher Zeitung (укр.) (бел., 24 мая 2013
↑ Rubrik Über mich martinamunz.ch, 15 сакавіка 2014
↑ Präsidium. gentechfrei.ch, 7 лістапада 2020.
↑ Members of Parliament from Switzerland, Germany and Ireland take over godparenthood for Yuliya Slutskaya, Katsiaryna Andreyeva and Vitold Ashurak (англ.). Libereco (4 лютага 2021). Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2021. Праверана 24 лютага 2021.
↑ Members of Parliament from Germany, Switzerland and Ukraine adopt political prisoners Piotr and Yuliya Marchanka, Alena Talkachova and Mikhail Ferenets (англ.). Libereco – Partnership for Human Rights (28 верасня 2021). Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2021. Праверана 2 кастрычніка 2021.

Спасылкі правіць

Афіцыйны сайт
Старонка Марціны Мунц на сайце Федэральнага Сходу Швейцарыі Архівавана 23 мая 2021.
Interessenbindungen Марціны Мунц на сайце lobbywatch.ch

[1] SP Schweiz: Eine Ikone tritt zurück, Neue Zürcher Zeitung (укр.) (бел., 24 мая 2013

[2] Rubrik Über mich martinamunz.ch, 15 сакавіка 2014

[3] Präsidium. gentechfrei.ch, 7 лістапада 2020.

[4] Members of Parliament from Switzerland, Germany and Ireland take over godparenthood for Yuliya Slutskaya, Katsiaryna Andreyeva and Vitold Ashurak (англ.). Libereco (4 лютага 2021). Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2021. Праверана 24 лютага 2021.

[5] Members of Parliament from Germany, Switzerland and Ukraine adopt political prisoners Piotr and Yuliya Marchanka, Alena Talkachova and Mikhail Ferenets (англ.). Libereco – Partnership for Human Rights (28 верасня 2021). Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2021. Праверана 2 кастрычніка 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]