Масарабы (ісп.: mozarabes [мос арабэс]; парт.: mocarabes [мус`арабіш] ад арабскага муста`рыб (مستعرب), «арабізіраванны», літар. «зроблены арабам», «пераўтвораны ў араба»). Масарабы — зборная назва для хрысціян раманскага паходжання, якія пражывалі на тэрыторыях Пірынейскага паўвострава, змешчаных пад кантролем мусульман (розных халіфатаў і султанатаў, існаваўшых на паўвостраве з 781 па 1492 г.). Шматлікія з іх, нягледзячы на прыхільнасць хрысціянству, перанялі ўсходнюю атрыбутыку, жыццёвы каларыт, валодалі арабскай мовай, хоць роднай для большасці з іх заставалася масарабская мова.