Мечнік вялікі літоўскі

Вялікі мечнік літоўскі, мечны — дзяржаўная пасада ў ВКЛ (канец 1518 стагоддзі), створана на ўзор вялікага мечніка кароннага.

На святочных мерапрыемствах нёс наперадзе з левага боку вялікага князя аголены меч, як сімвал вайсковай улады. Пад час пахавання апускаў меч да долу, а ў рукаяць устаўляў свечку. Мечнік кідаў меч перад алтаром, альбо ламаў яго, калі манарх быў апошнім з роду.

Таксама існавалі павятовыя мечнікі.

Вялікія мечнікі літоўскія правіць

Глядзі таксама правіць

Літаратура правіць

  • Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта, «Вялікае Княства Літоўскае»