Мікола Трухан

Мікола Трухан (поўнае: Мікалай Мікалаевіч Трухан; 18 жніўня 1947, Плешчаніцы, Лагойскі раён, Мінская вобласць — 20 сакавіка 1999) — беларускі рэжысёр, акцёр.

Мікола Трухан
Дата нараджэння	18 жніўня 1947(1947-08-18)
Месца нараджэння	Плешчаніцы, Плешчаніцкі сельскі Савет, Лагойскі раён, Мінская вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	20 сакавіка 1999(1999-03-20) (51 год)
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Прафесія	акцёр, тэатральны рэжысёр
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Якуба Коласа Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Максіма Горкага Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача Новы драматычны тэатр

Біяграфія

Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1969, курс Дз. Арлова), Вышэйшыя рэжысёрскія курсы ў тэатры на Малой Броннай у Маскве (1980, майстэрня А. Эфроса). У 1969—1971 гг. акцёр Беларускага тэатра імя Я. Коласа ў Віцебску. Пасля службы ў арміі працаваў акцёрам у Дзяржаўным рускім драматычным тэатры Беларусі (1973), Краснаярскім ТЮГу (1973—1974), Беларускага рэспубліканскага тэатра юнага гледача (1975—1978). Сярод лепшых работ: Пётр Бардзін («Салаўіная ноч» В. Яжова, 1971) у тэатры імя Я. Коласа; Трыгорын («Чайка» А. Чэхава, 1977) у тэатры юнага гледача.

У 1980—1984 гг. рэжысёр-пастаноўшчык у Гомельскім абласным (паставіў «Ладдзя Роспачы» паводле У. Караткевіча, 1982; «Прымакі» Я. Купалы, 1983; «Узлёт» А. Дударава, 1984), у 1985 г. ў Магілёўскім абласным і Рэспубліканскім маладзёжным, у 1986—1987 гг. у Брэсцкім абласным тэатрах [паставіў «Вечар» А. Дударава і «Патоп» («Дыхайце эканомна!..») А. Макаёнка, 1987].

У 1987 г. разам з Віталём Баркоўскім стварыў Мінскі драматычны тэатр «Дзе-Я?», у 1992—1999 гг. яго мастацкі кіраўнік. Станаўленне тэатра «Дзе-Я?» у асноўным звязана са зваротам да беларускай драматургічнай спадчыны. Рэпертуар складалі творы беларускіх пісьменнікаў, арыгінальныя п'есы, створаныя ў тэатры, а таксама лепшыя творы сусветнай літаратуры. Пытанні «Хто Я?», «Дзе Я?», звязаныя з нацыянальнай свядомасцю і філасофіяй беларускага народа, — галоўныя для мастацкага стылю тэатра М. М. Трухана.

Лепшымі спектаклямі сталі «Роспач» паводле У. Караткевіча (1989), «Рагнеда» Н. Рапа (1990), «Чорт і Баба» Ф. Аляхновіча (1992), «Гмжа» I. Кофты (1993), «Здань» паводле «Страхі жыцця» і «Цені» Аляхновіча (1995), «Круці…» паводле Аляхновіча (1996), «Распад» паводле розных п'ес У. Шэкспіра (1997), «Барановы кароль» М. М. Трухана, «Мёртвыя душы» паводле М. Гогаля (абодва (1998). У 1995 г. філасофская «Здань» у рэжысуры М. М. Трухана атрымала высокую ацэнку на прадстаўнічым міжнародным фестывалі ў Эдынбургу (Шатландыя).

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лагойскага раёна: У 2 кн. Кн. 2. / Рэд. кал. Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мінск.: БелЭН, 2004. 488 с. — С. 338.