Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь

Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь (Мінфін Беларусі) — орган дзяржаўнага кіравання падпарадкаваны Ураду Беларусі, упаўнаважаны кіраваць дзяржаўным скарбам. Міністр фінансаў прызначаецца і здымаецца з пасады Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь, а намеснікі міністра — Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь па ўзгадненні з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.

Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь
Абрэвіятура Мінфін РБ
Краіна
Адрас Мінск, вул. Савецкая, д. 7
Тып арганізацыі міністэрства фінансаў[d]
Кіраўнікі
Міністр Юрый Селіверстаў
Першы намеснік Дзмітрый Кійко
Намеснікі Уладзіслаў Татарыновіч, Вольга Тарасевіч, Алена Печань[1], Павел Лемех[2]
Заснаванне
Дата заснавання 25 жніўня 1991
Бюджэт 278 млрд рублёў[3] (2009 год; 99,2 млн $[4])
Даччыныя арганізацыі «Белдзяржстрах», «Белэксімгарант»
minfin.gov.by
Эмблема Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь

З 4 чэрвеня 2020 года года пасаду міністра займае Юрый Міхайлавіч Селіверстаў.

Структура правіць

  • Цэнтральны апарат — 9 галоўных упраўленняў, 2 дэпартаменты, 9 упраўленняў, па адным аддзеле, інспекцыі і групе, а таксама дзяржаўнае сховішча каштоўнасцей[1];
  • 7 упраўленняў выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска;
  • Прадпрыемствы «Белдзяржстрах», «Беларуская нацыянальная перастрахавальная арганізацыя», «Белэксімгарант», «Гомельскі Крышталь», «Інфармацыйна-вылічальны цэнтр Мінфіна РБ», «Папяровая фабрыка дзяржаўных знакаў» (Барысаў), «Крыптатэх», «Мінская фабрыка друку», «Белбланкавыд», «Рэспубліканскі цэнтральны дэпазітарый каштоўных папер»;
  • Навучальныя ўстановы — Мінскі фінансава-эканамічны каледж, Цэнтр падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кадраў (ЦППКПК) Мінфіна[5].

Задачы правіць

  • парадкаванне, кіраванне і ўзгадненне фінансавай дзейнасці ведамстваў урада;
  • выкарыстанне скарбу для павышэння выніковасці вытворчасці і дзяржаўных прыбыткаў;
  • распрацоўка прапаноў аб пазычанні;
  • павышэнне выніковасці падаткаабкладання і выканання дзяржаўнага бюджэту;
  • прыцягненне, выкарыстанне і пагашэнне знешніх дзяржаўных пазык;
  • нагляд за захаваннем зацікаўленасцей дзяржаўнага скарбу;
  • парадкаванне гандлю каштоўнымі металамі і камянямі і стварэнне іх запасу;
  • парадкаванне распрацоўкі і вытворчасці бяспечных папер;
  • нагляд за страхаваннем;
  • ліцэнзаванне і нагляд за выкананнем выдадзеных дазволаў;
  • парадкаванне рахункаводства і справаздачнасці;
  • парадкаванне і нагляд за выкананнем заканадаўства аб аўдыце;
  • нагляд за выпускам, абаротам і пагашэннем каштоўных папер.

Паўнамоцтвы правіць

  • атрыманне на свой запыт ад устаноў звестак аб выкарыстанні дзяржаўных сродкаў, а таксама рахункаводчыя справаздачы аб выкананні абавязкаў перад дзяржавай;
  • атрыманне на свой запыт ад выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска зводы мясцовых бюджэтаў і справаздачы аб іх выкананні;
  • прыпыненне выдаткоўвання дзяржаўных сродкаў атрымальнікам, якія не падаюць ва ўстаноўленыя тэрміны справаздачы аб іх выкарыстанні, выкарыстоўваюць іх не па прызначэнні або атрымалі іх незаконна;
  • выдача пазык паводле дзяржаўнага бюджэту і ўкладанне вольных сродкаў у каштоўныя паперы ці гаспадарчую дзейнасць;
  • выдача на запыт выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска пазык на выкананне мясцовых бюджэтаў, абумоўленых іх пагашэннем да канца справаздачнага года;
  • пакрыццё страт зводных бюджэтаў абласцей і Мінска пры змяншэнні прыбыткаў ці павелічэнні выдаткаў мясцовых бюджэтаў;
  • спагнанне са зводных бюджэтаў абласцей і Мінска сродкаў у дзяржаўны бюджэт пры ўхваленні Саветамі дэпутатаў пастаноў, што змяншаюць прыбыткі ці павялічваюць выдаткі дзяржаўнага бюджэту;
  • спагнанне незаконна атрыманых ці не па прызначэнні скарыстаных сродкаў бюджэту, а таксама запазычанасцей і адсоткаў па бюджэтных пазыках;
  • выдаткоўванне сродкаў да ўхвалення закона аб рэспубліканскім бюджэце на бягучы год у памеры 1/12 ад мінулагодніх выдаткаў;
  • выпатрабаванне дадзеных аб прыбытках і выдатках дзяржаўных пазабюджэтных сродкаў і сродкаў ад прыбытковай дзейнасці бюджэтных устаноў;
  • выдача банкам загадаў аб прыпыненні разлікаў рахункаў распарадчыкаў дзяржаўных сродкаў пры парушэнні імі заканадаўства;
  • праверка выкарыстання дзяржаўных сродкаў[6].

Зноскі

  1. а б Кіраўніцтва Міністэрства фінансаў. Міністэрства фінансаў РБ. Праверана 20 лістапада 2020.
  2. Рэктары ВНУ, мясцовая вертыкаль і ратацыі ў кіраўніцтве міністэрстваў. Лукашэнка разгледзеў кадравыя пытанні
  3. Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (13 лістапада 2008). Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2011. Праверана 13 верасня 2021.
  4. Звесткі аб сярэднеўзважаным курсе беларускага рубля да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2009 год. Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь. — Паводле сярэднеўзважанай закупачнай на 2009 год цаны (2803,27) долара за рублі на валютным рынку. Праверана 26 жніўня 2010.
  5. Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Міністэрства фінансаў РБ. Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2010. Праверана 13 верасня 2021.
  6. Пастанова Савета міністраў Рэспублікі Беларусь ад 31 кастрычніка 2001 г. № 1585 (руск.). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь. Праверана 26 жніўня 2010.(недаступная спасылка)

Спасылкі правіць