Міхаіл Ісаевіч Таніч

Міхаі́л Іса́евіч Та́ніч (сапраўднае прозвішча Танхілевіч; 15 верасня 1923, Таганрог — 17 красавіка 2008, Масква) — савецкі і расійскі паэт-спеўнік.

Міхаіл Ісаевіч Таніч
руск.: Михаил Танич
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні Міхаіл Ісаевіч Танхілевіч
Дата нараджэння 15 верасня 1923(1923-09-15)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 17 красавіка 2008(2008-04-17)[2] (84 гады)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства СССР, Расія
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, паэт-песеннік, вырабнік, музычны прадзюсар
Гады творчасці з 1956
Мова твораў руская
Узнагароды
Ордэн Пашаны Ордэн Айчыннай вайны I ступені Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль Жукава
Медаль Жукава
Медаль «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «Ветэран працы»
Медаль «Ветэран працы»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль За ўмацаванне баявой садружнасці (Мінабароны)
Медаль За ўмацаванне баявой садружнасці (Мінабароны)
Народны артыст Расійскай Федэрацыі
Народны артыст Расійскай Федэрацыі
Заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі
Заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Маладосць правіць

Нарадзіўся ў Таганрогу ў яўрэйскай сям’і. Бацька Таніча, які кіраваў камунальнай гаспадаркай гораду, быў расстраляны ў 1938 годзе. У 1942 годзе Міхаіла прызваны ў дзейснае войска. Ваяваў на 1-м Прыбалтыйскім і 1-м Беларускім франтах. У складзе 33-й знішчальна-процітанкавай брыгады мінуў шлях ад Беларусі да Эльбы ў якасці камандзіра процітанкавай гарматы. Апошнія 11 месяцаў непасрэдна ўдзельнічаў у баях.

Пасля заканчэння вайны паступіў у Растоўскі інжынерна-будаўнічы інстытут, скончыць які не паспеў, паколькі ў 1947 годзе быў арыштаваны па 58 артыкуле пункт 10 («за шпіянаж», падставай да арышту стала выказванне аб нізкай якасці савецкіх радыёпрыёмнікаў у параўнанні з нямецкімі). У турмах і лагерах (у асноўным у раёне Салікамска, на лесапавале) Таніч правёў шэсць гадоў і быў вызвалены па амністыі толькі ў 1953 годзе.

Творчая дзейнасць правіць

Пасля вызвалення адправіўся ў Маскву і працаваў на радыё і ў прэсе. Тады жа змяніў прозвішча. Першая зборнік вершаў выйшла ў 1959 годзе. У пачатку 1960-х гадоў набыла вядомасць яго песня, напісаная ў суаўтарстве з Янам Фрэнкелем — «Текстильный городок», якая выконвалася шматлікімі спявачкамі, сярод якіх Раіса Няменава, Мая Крысталінская.

У наступным здабыў іншых суаўтараў, сярод якіх былі Юрый Саўльскі, Аркадзь Астроўскі, Вадзім Гамалія, Оскар Фельцман, Мікіта Багаслоўскі, Уладзімір Шаінскі.

У наступным Таніч працаваў з Ігарам Мікалаевым, Аркадзем Укупнікам, Вячаславам Малежыкам, а таксама арганізаваў групу «Лесоповал» на чале з Сяргеем Каржуковым, які трагічна загінуў у 1994 годзе. Група атрымала другое нараджэнне ў 1995 годзе з прыходам маладых музыкантаў. З тых часоў «Лесоповал» — галоўны праект Міхаіла Таніча.

Член Саюза пісьменнікаў з 1968 года, аўтар 15 кніг, уключаючы песенныя. Апошнія датаваныя 1998 годам: «Жизнь» (вершы) і «Погода в доме» (песні).

Аўтар такіх вядомых песень, як "«Любовь-кольцо», «Что тебе сказать про Сахалин?», «Черный кот», «Зеркало», «Как хорошо быть генералом», «Идет солдат по городу», «Черное и белое», «Возьми меня с собой», «Не забывай», «На дальней станции сойду», «Проводы любви», «Птичий рынок», «Комарово», «Узелки», «Погода в доме».

Аўтар шматлікіх знакамітых дзіцячых песень, такіх як «Когда мои друзья со мной», «По секрету всему свету», «Из чего наш мир состоит», «Песенка про папу» і іншых.

Міхаіл Таніч памёр у 3:10 17 красавіка 2008 года ў Маскве, прычынай смерці стала нырачная недастатковасць. Міхаіла Таніча пахавалі ў суботу 19 красавіка 2008 года на Ваганькаўскіх могілках у Маскве.

Сям’я правіць

Жонка — паэт-спеўнік Лідзія Мікалаеўна Казлова. Дачкі — Святлана і Іна, унукі Леў і Веніямін.

Узнагароды правіць

  • Лаўрэат прэміі МУС Расіі (1997)
  • Лаўрэат Нацыянальнай музычнай прэміі «Авацыя» (1997)
  • Лаўрэат Юбілейнага конкурса «Песня года»
  • Ордэн Чырвонай Зоркі
  • Ордэн Славы III ступені
  • Ордэн Айчыннай вайны I ступені
  • Ордэн Пашаны (1998)
  • Заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі (2001)
  • Народны артыст Расіі 2003
  • Ганаровы прафесар Растоўскага дзяржаўнага будаўнічага ўніверсітэта

Зноскі

Спасылкі правіць