Міхаіл Давыдавіч Натарэвіч

Міхаіл Давыдавіч Натарэвіч (29 верасня 1907, ВіцебскРасійская імперыя23 лютага 1979, Ленінград) — савецкі жывапісец і педагог родам з Беларусі[1].

Міхаіл Давыдавіч Натарэвіч
Дата нараджэння 29 верасня 1907(1907-09-29)
Месца нараджэння
Дата смерці 23 лютага 1979(1979-02-23) (71 год)
Месца смерці
Грамадзянства  СССР
Род дзейнасці мастак
Жанр партрэт, пейзаж, гістарычны, батальны жанры
Вучоба Школа Юдэля Пэна, Ленінградскі інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя Рэпіна
Мастацкі кірунак рэалізм
Уплыў Сямён Абугаў
Член у
Узнагароды
медаль «За абарону Савецкага Запаляр’я» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Першапачатковую мастацкую адукацыю атрымаў у Віцебску, у студыі Юдэля Пэна.

Маладосць правіць

У 1929 годзе быў прызваны ў Чырвоную Армію. Службу праходзіў у палку сувязі ў Маскоўскім ваеннай акрузе. Пасля дэмабілізацыі працаваў бутафорам у маскоўскіх тэатрах, аднак тэатральным мастаком не стаў. У 1932 прыехаў у Ленінград і паступіў у падрыхтоўчыя класы пры Усерасійскай Акадэміі мастацтваў. У 1934 годзе стаў студэнтам жывапіснага факультэта Ленінградскага інстытута жывапісу, скульптуры і архітэктуры. Займаўся малюнкам у Міхаіла Бернштэйна і Сямёна Абугава, жывапісам у Аляксандра Савінава.

У 1936 годзе ажаніўся з Вольгай Аляксееўнай Раеўскай, студэнткай другога курсу архітэктурнага факультэта інстытута, з якой пражыў у шлюбе 44 гады. У 1937 годзе ў іх нарадзілася дачка Наталля, якая таксама скончыла пасля Ленінградскі інстытут імя І. Я. Рэпіна і стала архітэктарам. У 1940 годзе нарадзіўся сын Аркадзь, які скончыў пасля Ленінградскае Вышэйшая мастацка-прамысловае вучылішча імя В. І. Мухінай і стаў мастаком-манументалістам. У 1946 годзе нарадзілася дачка Алена, якая скончыла пасля Ленінградскі інстытут імя І. Я. Рэпіна і стала мастаком-графікам[2].

Займаўся ў майстэрні Барыса Ёгансона. У 1940 годзе Міхаіл Натарэвіч скончыў інстытут. Дыпломнай працай было гістарычнае палатно «Катоўскі», прысвечанае герою Грамадзянскай вайны 1918—1921 гадоў. Разам з Натарэвічам інстытут у 1940 годзе скончылі Давыд Альхоўскі, Яўгенія Байкова, Андрэй Банцікаў, Вольга Багаеўская, Аляксандр Дашкевіч, Усевалад Дружынін, Залман Зальцман, Марыяна Зерніна, Павел Іваноўскі, Ніна Нератава, Марыя Перапёлкіна, Глеб Савіных, Сяргей Сідараў і іншыя маладыя мастакі, якія сталі пасля вядомымі жывапісцамі. Шчыльныя творчыя дачыненні і сяброўства з імі захоўвалася ў Міхаіла Натарэвіча на доўгія гады.

У ліпені 1940 года быў прыняты выкладчыкам на кафедру малюнка Ленінградскага інстытута жывапісу, скульптуры і архітэктуры. З першых дзён Вялікай Айчыннай вайны Міхаіл Натарэвіч быў у дзеючай арміі, удзельнічаў у баях на Карэльскім фронце на пасадзе камандзіра ўзвода сувязі. Быў узнагароджаны медалямі «За абарону Савецкага Запаляр’я», «За Перамогу над Германіяй». Дэмабілізаваўся ў 1945 годзе ў званні лейтэнанта.

Пасляваенны перыяд правіць

Пасля дэмабілізацыі, у 19451951 гадах, выкладаў на кафедры малюнка Ленінградскага інстытута жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна, у 19551956 гадах выкладаў малюнак у Ленінградскім Вышэйшым мастацка-прамысловым вучылішчы імя В. І. Мухінай. Адначасова працаваў творча, спачатку аднаўляючы страчаныя за гады вайны навыкі, а потым — у пошуках уласнай тэмы, героя і жывапіснай выразнасці.

Упершыню ўдзельнічаў у выстаўцы ў 1941 годзе. З 1947 года стаў пастаянным удзельнікам гарадскіх, рэспубліканскіх і ўсесаюзных мастацкіх выставак, дзе ён меў магчымасць экспанаваць свае працы разам з творамі вядучых майстроў выяўленчага мастацтва Ленінграда. Пісаў жанравыя і гісторыка-рэвалюцыйныя кампазіцыі, партрэты, пейзажы. Часта звяртаўся да падзей і герояў Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 года (напрыклад, трыпціх «Кастрычнік», 1963). Працаваў у тэхніцы алейнага і тэмпернага жывапісу.

З 1946 года Міхаіл Натарэвіч быў членам Ленінградскай арганізацыі Саюза мастакоў РСФСР. Персанальныя выставы яго твораў былі паказаны ў 1983 годзе ў Ленінградскім Саюзе мастакоў і ў 2008 годзе ў Дзяржаўным Рускім музеі.

Міхаіл Давыдавіч памёр 23 лютага 1979 года ў Ленінградзе на семдзесят другім годзе жыцця. Яго творы знаходзяцца ў Дзяржаўным Рускім музеі, у іншых музеях і прыватных зборах у Расіі, Вялікабрытаніі, Германіі, Францыі, ЗША і іншых краінах.

Зноскі

  1. Справочник членов Союза художников СССР. Том 2. — М: Советский художник, 1979. — С. 110. (руск.)
  2. Справочник членов Ленинградской организации Союза художников РСФСР. — Л: Художник РСФСР, 1980. — С.90. (руск.)

Спасылкі правіць