Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў
Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў (5 лістапада 1733, Пераяслаў — 9 кастрычніка 1807) — рускі пісьменнік.
| Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| руск.: Михаил Матвеевич Херасков | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ivan Melissino[d] | ||||||
| Пераемнік | Anton Tejls[d] | ||||||
| Нараджэнне |
25 кастрычніка (5 лістапада) 1733[1][2][…] ці 5 лістапада 1733[3] |
||||||
| Смерць |
27 верасня (9 кастрычніка) 1807[1][2][…] (73 гады) ці 9 кастрычніка 1807[3] (73 гады) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Бацька | Matvey Kheraskov[d] | ||||||
| Маці | Anna Drutskaya-Sokolinskaya[d] | ||||||
| Жонка | Elizabeth V. Kheraskov[d][2] | ||||||
| Член у | |||||||
| Адукацыя | |||||||
| Дзейнасць | мовазнавец, паэт, драматург, пісьменнік | ||||||
| Месца працы | |||||||
| Узнагароды |
  |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у Пецярбургу (1751). У 1763—1802 (з перапынкамі) дырэктар, потым куратар Маскоўскага ўніверсітэта. У творчасці Хераскава — буйнейшага прадстаўніка расійскага класіцызму — абазначыўся рух да сентыменталізму. Эпічная паэма «Расіяда» (1779) — пра заваяванне Іванам IV Казанскага ханства. Лірыка Хераскава разнастайная па жанрах, медытатыўная, прапаведае ўмеранасць, ціхае жыццё на прыродзе. Аўтар філасофска-павучальных раманаў «Нума Памплій, або Працвітаючы Рым» (1768), «Кадм і Гармонія» (1786), трагедыі «Венецыянская манахіня» (1758), камедыі «Ненавіснік» (1779), паэм «Храм Славы» (1761), «Сусвет» (1790) і «Пілігрымы» (1795).
Зноскі
- ↑ а б в г Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962.
- ↑ а б в Херасков, Михаил Матвеевич // Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов — СПб.: 1901. — Т. 21. — С. 309–318.
- ↑ а б Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 3: Р—Я / под ред. А. М. Панченко — СПб.: Наука, 2010. — ISBN 978-5-02-025203-5
- ↑ Н. К—ка Херасков, Михаил Матвеевич // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1903. — Т. XXXVII. — С. 156–157.
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0279-2.