Нейрабіялогія

Нейрабіялогія — навука, якая вывучае будову, функцыянаванне, развіццё, генетыку, біяхімію, фізіялогію і паталогію нервовай сістэмы. Вывучэнне паводзін з'яўляецца таксама раздзелам нейрабіялогіі.

Вывучэнне чалавечага мозга з'яўляецца міждысцыплінарнай навукай і складаецца з некалькіх узроўняў вывучэння, ад малекулярнага да клетачнага ўзроўню (асобныя нейроны), ад узроўню адносна невялікіх аб'яднанняў нейронаў, да вялікіх сістэм, такіх як кара галаўнога мозга ці мазжачок, і на самым высокім узроўні нервовая сістэма з цэлым.

Тэмамі нейрабіялогіі з'яўляюцца:

• дзейнасць нейратрансмітараў у сінапсах;
• як гены спрыяюць развіццю нервовай сістэмы ў зародку і на працягу жыцця;
• дзейнасць адносна простых структур нервовай сістэмы;
• структура і функцыянаванне складаных нервовых ланцугоў — успрыманне, памяць, маўленне.

Гл. таксама

• Кагнітыўная нейрабіялогія
• Нервовая сістэма
• Нейрапсіхалогія
• Нейрахімія
• Мозг
• Нейрон
• Аксон
• Сінапс
• Дэндрыт
• Рэцэптар
• Мысленне
• Нейракамп'ютарны інтэрфейс
• Прыкладныя нейранавукі
• Нейралінгвістыка

Літаратура

• Шеперд Г. Нейробиология. В двух томах. Пер. с англ. — М.: Мир, 1987.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нейрабіялогія
• IBRO (International Brain Research Organization — Міжнародная арганізацыя па вывучэнні мозга) Архівавана 25 красавіка 2013.