Ота Скарцэні
О́та Скарцэ́ні (ням.: Otto Skorzeny, 12 чэрвеня 1908, Вена, Аўстра-Венгрыя — 6 ліпеня 1975, Мадрыд, Іспанія) — найвядомейшы нямецкі дыверсант; оберштурмбанфюрар СС, які праславіўся ў гады Другое сусветнай вайны сваімі паспяховымі спецаперацыямі. Самая вядомая аперацыя Скарцэні — вызваленне са зняволення зрынутага Беніта Мусаліні.
| Ота Скарцэні | |||
|---|---|---|---|
| ням.: Otto Skorzeny | |||
 | |||
| Дата нараджэння | 12 чэрвеня 1908 | ||
| Месца нараджэння | Вена, Аўстра-Венгрыя | ||
| Дата смерці | 6 ліпеня 1975 (67 гадоў) | ||
| Месца смерці |
|
||
| Месца пахавання | |||
| Альма-матар | |||
| Грамадзянства | |||
| Прыналежнасць |
.svg){kind=small} Трэці рэйх |
||
| Род войскаў | Войскі СС | ||
| Гады службы | 1939—1945 | ||
| Званне | Оберштурмбанфюрар СС | ||
| Бітвы/войны | |||
| Узнагароды і званні |
|
||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||
Біяграфія правіць
Ота Скарцэні нарадзіўся 12 чэрвеня 1908 годзе ў Вене ў сям'і патомных ваенных. Быў студэнтам у 1920-я гады. На яго рахунку 15 студэнцкіх двубояў на шпагах. Шнар на яго левай шчацэ — вынік ранення, атрыманага падчас аднаго з такіх паядынкаў. Член «Акадэмічнага легіёна».
Блізка пазнаёміўся з Кальтэнбрунерам, які рэкамендаваў яго ў НСДАП у 1931 годзе і неўзабаве пасля гэтага ўступіў у СА. У 1934 годзе ўступіў у 89-ы штандар СС, які пачаткаў нацысцкі путч у Вене. У гэтых арганізацыях ён з самага пачатку выявіў свае лідарскія якасці.
У 1938 годзе падчас аншлюса Аўстрыі нацысцкай Германіяй арыштаваў прэзідэнта Аўстрыі Вільгельма Мікласа і канцлера Шушніга.
10 лістапада 1938 годзе Скарцэні ўдзельнічаў у «Крыштальнай ночы», пасля якой стаў уладальнікам[2] раскошнай вілы, гаспадар якой, яўрэй, бясследна знік, а шэраг прадпрыемстваў, якія належалі яўрэям, пасля арыізацыі далучыў да фірмы свайго цесця.
У 1944 годзе Скарцэні сустракаўся з Радаславам Астроўскім, Усеваладам Родзькам і Міколам Абрамчыкам, яны дамовіліся пра супрацоўніцтва ў пошуку навабранцаў і супрацоўнікаў для дыверсійных школ, якія маглі б навучаць разведчыкаў.[3]
Кінаўвасабленні правіць
- 1972 — Вызваленне — Флярын П'ерсык
- 1977 — Салдаты волі — Бруна Ая
- 1985 — Бітва за Маскву
- 1985 — Mussolini: The Untold Story (тэлесерыял) ЗША — Вольф Кахлер
- 1985 — Mussolini and I (фільм) Францыя-Італія-Германія — Харальд Дытл
- 2007 — Галоўны калібар — Улад Дэмін
- 2010 — Замах — Анатоль Каценьяў
Зноскі
- ↑ The Hitler Book — 2005.
- ↑ Новы Венскі Часопіс Архівавана 17 мая 2008.
- ↑ Perry Biddiscombe: The SS Hunter Battalions: The Hidden History of the Nazi Resistance Movement 1944-45. Tempus, 2006. ISBN 0752439383 С. 65 Google Books
Літаратура правіць
- Отто Скорцени. «Секретные задания РСХА». АСТ, 1999 (ISBN 5-222-00785-5) — Книга доступна к прочтению на интернет-сайте FictionBook.ru
- «Отто Скорцени и секретные операции Абвера». Антология. Вече, 2000 (ISBN 5-7838-0582-3)
- Отто Скорцени. «Диверсия — моё ремесло». Русич, 2001 (ISBN 5-8138-0346-7)
- Отто Скорцени. «Неизвестная война». Попурри, 2003 (ISBN 985-438-736-4)
- Deutsche Biographische Enzyklopädie, том 9 Schmidt — Theyer, издательство K.G. Sauer, Мюнхен 1998, (ISBN 3-598-23169-5)
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ота Скарцэні- Артыкул Старасціна «„Супердыверсант“ Ота Скарцэні»
- http://www.vokrugsveta.ru/vs/article/1010/ Артыкул часопіса «Вакол Свету» «Аперацыя дучэ»
- http://www.vokrugsveta.ru/vs/article/1087/ 2я частка «Аперацыі дучэ»
