Парыжскі дагавор (1951)

Парыжскі дагавор, падпісаны 18 красавіка 1951 года паміж Францыяй, Заходняй Германіяй, Італіяй і трыма краінамі Бенілюкса (Бельгія, Нідэрланды і Люксембург) стварыў Еўрапейскае аб’яднанне вугалю і сталі (ЕАВС), якое пазней стала часткай Еўрапейскага саюза. Дагавор набыў моц 23 ліпеня 1952 года. Праз пяцьдзясят гадоў, 23 ліпеня 2002 года, тэрмін дзеяння дагавора закончыўся.

Парыжскі дагавор
Дата падпісання 18 красавіка 1951 года
Месца падпісання Парыж, Францыя
Увайшоў у сілу з 23 ліпеня 1952 года
Заканчэнне дзеяння па 23 ліпеня 2002 года
Падпісалі «Шасцёрка»;
Францыя
Заходняя Германія
Італія
Бельгія
Нідэрланды
Люксембург

Дагавор лічыцца асноватворным у справе аб’яднання Еўропы пасля Другой сусветнай вайны. Ён аб’яднаў некаторых з былых ворагаў падчас вайны, стварыўшы сумесную вытворчасць вугалю і сталі, ключавых рэсурсаў, якія раней займалі цэнтральнае месца ў ваенных дзеяннях.

Падпісаны
Набыў моц
Дакумент
1948
1948
Брусельскі пакт
1951
1952
Парыжскі дагавор
1954
1955
Парыжскія пагадненні
1957
1958
Рымскі дагавор
1965
1967
Дагавор зліцця
1975
недастасоўна
Рашэнне Еўрапейскага савета
1986
1987
Адзіны еўрапейскі акт
1992
1993
Маастрыхцкі дагавор
1997
1999
Амстэрдамскі дагавор
2001
2003
Ніцкі дагавор
2007
2009
Лісабонскі дагавор
                       
Тры апоры Еўрапейскага саюза:  
Еўрапейскія супольнасці:  
Еўрапейская супольнасць па атамнай энергіі (Еўратам)
Еўрапейскае аб’яднанне вугалю і сталі (ЕАВС) Тэрмін дзеяння мінуў у 2002-м Еўрапейскі саюз (ЕС)
    Еўрапейская эканамічная супольнасць (ЕЭС) Еўрапейская супольнасць (ЕС)
    TREVI Правасуддзе і ўнутраныя справы (ПУД)  
  Паліцэйскае і судовае супрацоўніцтва па крымінальных справах (ПССУ)
  Еўрапейскае палітычнае супрацоўніцтва (ЕПС) Агульная знешняя палітыка і палітыка бяспекі (АЗПБ)
Некансалідаваныя органы Заходнееўрапейскі саюз (ЗЕС)    
Спыненне дзейнасці да 2011-га  
                   

Гл. таксама правіць

Спасылкі правіць