Парэнхіма
Парэнхі́ма (стар.-грэч.: παρέγχυμα, літаральна — налітае побач): у медыцыне — сукупнасць асноўных элементаў унутранага органа, абмежаваная злучальнатканкавай стромай і капсулай (напрыклад, эпітэлій печані, нырак, лёгкіх і інш.).[1]; у біялогіі — тканка ўнутранага асяроддзя шматклетачных арганізмаў, якая складаецца з прыблізна аднолькавых непалярызаваных клетак. Таксама выкарыстоўваецца для апоры. Тканкі, класіфікавальныя як парэнхіматозныя, сустракаюцца ў сасудзістых раслін і ў прадстаўнікоў шэрагу груп шматклетачных жывёл і губак.
Парэнхіматозныя тканкі ў сасудзістых раслін правіць
Парэнхіматозныя тканкі ў шматклетачных жывёл правіць
- Стрававальная парэнхіма бескішэчных турбелярый.
- Мезенхіма ігласкурых і хордавых.
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ Энциклопедический словарь медицинских терминов