Патагонскія Анды
Патагонскія Анды (Патагонскія Кардыльеры; ісп.: Andes Patagonicos) — паўднёвая частка горнага пояса Андаў, на поўдзень ад 39° паўднёвай шыраты, на тэрыторыі Чылі і Аргенціны.
| Патагонскія Анды | |
|---|---|
| ісп. Andes Patagonicos | |
 Спадарожнікавы здымак НАСА. | |
| 47°46′ пд. ш. 72°12′ з. д.HGЯO | |
| Горная сістэма | Анды |
| Плошча | 295 542 км² |
| Даўжыня | 1 364 км |
| Шырыня | 379 км |
| Найвышэйшая вяршыня | Сан-Валенцін |
| Вышыня | 4058 м |
Найвышэйшы пункт — гара Сан-Валенцін (4058 м). Для паўночнай часткі характэрныя моцная сейсмічнасць і актыўны вулканізм (вулканы Ланін, Асорна, Каркавада). Клімат умераны, вельмі вільготны: да 5000 мм ападкаў у год і больш. На поўдзень ад 46°30' паўднёвай шыраты размешчаны два буйныя Патагонскія ледавіковыя плато: Паўночнае і Паўднёвае. Ля ўсходніх перадгор’яў — буйныя ледавіковыя азёры. У паўночнай частцы — хвойныя і лісцяныя вечназялёныя лясы, у паўднёвай — змешаныя лістападна-вечназялёныя і хвойныя. На тэрыторыі гор размешчана мноства нацыянальных паркаў.
Літаратура правіць
- Словарь современных географических названий / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург: У-Фактория, 2006. (руск.)
- Патагонские Анды (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі