Поліпрапілен

Поліпрапілен — тэрмапластычны палімер, прадукт палімерызацыі прапілену, [—CH₂—CH (CH₃)—]_n.

Поліпрапілен
Агульныя
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	9003-07-0
Рэг. нумар EINECS	618-352-4
RTECS	UD1842000

Упершыню крышталічны поліпрапілен атрыманы Дж. Ната ў 1954 годзе.

Уласцівасці

Цвёрдае рэчыва, празрыстае ў тонкіх пластах, малочна-белае ў тоўстых. Ступень крышталічнасці 73—75 %. Шчыльнасць 920—930 (900—920) кг/м³. Тэмпература плаўлення 160—176 °С. Не раствараецца ў арганічных растваральніках, стойкі да вады (да 130 °C) , кіслот і шчолачаў. Раствараецца ў араматычных вуглевадародах. Пад уздзеяннем салянай, сернай кіслот і хромавай сумесі цямнее і разбураецца.

Поліпрапілену ўласцівы вялікая ўдарная трываласць, устойлівасць да шматразовага выгіну і да сцірання, нізкая газапранікальнасць, добрыя дыэлектрычныя параметры. Адмоўнымі якасцямі з’яўляюцца невялікая ўстойлівасць да ўздзеяння тэмпературы і святла (вырашаецца спецыяльнымі дабаўкамі — стабілізатарамі).

Выкарыстанне

Міжнародны знак другаснай перапрацоўкі поліпрапілену

Поліпрапілен выкарыстоўваецца ў вытворчасці дэталяў машын, плёнак, труб, бытавых вырабаў. З дабаўкамі ў поліпрапілен тальку, мелу, графіту, сажы і інш. атрымліваюць кампазіцыі (у тым ліку, электраправодныя і магнітныя).

Літаратура

• Хімічны слоўнік навучэнца: Дапам. для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макаррэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 191. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.
• Пирогов О. Н. Полипропилен // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

Спасылкі

• Артыкул на сайце ХиМиК.ру (руск.)
• ГОСТ 26996-86 — Полипропилен и сополимеры пропилена. Технические условия (руск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Поліпрапілен