Вікіпедыя

Пратэсты ў Эквадоры (2019)

Пратэсты ў Эквадоры у 2019 годзе — серыя пратэстаў і беспарадкаў супраць адмены субсідый на паліва і мер жорсткай эканоміі, прынятых прэзідэнтам Эквадора Леніным Марэна і яго адміністрацыяй.

Пратэсты ў Эквадоры
Дэманстранты збіраюцца ў культурным цэнтры 10 кастрычніка 2019 года.
Дата 3—14 кастрычніка 2019 года
Месца  Эквадор
Прычыны меры жорсткай эканоміі[1][2]
Мэты • вяртанне паліўных субсідый

• згортванне мадэлі жорсткай эканоміі • адстаўка прэзідэнта Марэна • датэрміновыя прэзідэнцкія выбары

Статус працягваюцца
Бакі канфлікту
Сцяг Эквадора Урад Эквадора Сцяг Эквадора Пратэстоўцы
Ключавыя фігуры
Ленін Марэна
Ота Заненхольцнер
Марыя Паўла Рома 		Рафаэль Карэа
Хайме Варгас
Страты
8 загінулых, 1340 параненых, 1192 затрыманых[3]

Перадгісторыя правіць

Прэзідэнт Эквадора Ленін Марэна абраны ў 2017 годзе дзякуючы абяцанню свайго альянсу Паіс трымацца левай эканамічнай палітыцы былога прэзідэнта Рафаэля Карэа, якая прадугледжвала змены ў Эквадоры па выніках Грамадзянскай рэвалюцыі. Карэа распрацаваў маштабныя праграмы сацыяльнага забеспячэння, здолеў скараціць маштабы беднасці і павысіць сярэдні ўзровень жыцця[4]. У той час Марэна лічыўся захавальнікам ідэй сацыялізму ў XXI стагоддзі ў краіне. Тым не менш, пасля абрання на пасаду Марэна змяніў пазіцыі Альянсу PAIS на больш правыя, у працэсе «дэ-Correaization»[5] адмяніў многае з палітыкі Карэа, адмовіўся ад альтэрглабалісцкага альянсу ALBA[6] на карысць больш цесных сувязяў з ЗША[7] і праводзіў неаліберальную эканамічную палітыку[8], чужую як для былога прэзідэнта Карэа, так для значнай часткі прыхільнікаў уласнай партыі. Эканамічная палітыка Марэна стала вельмі непапулярнай сярод грамадзян Эквадора, што прывяло да падзення яго рэйтынгаў падтрымкі з 70% у 2017 годзе да менш за 30% у 2019 годзе[9]. Гэта прывяло да рашэння Марэна пра адмену паліўных субсідый[10], якія да гэтага моманту забяспечвалі даступны бензін і дызельнае паліва для грамадзян Эквадора. Некаторыя пласты эквадорскага грамадства прыйшлі ў лютасць, што выклікала пачатак пратэстнага руху[11].

Пратэсты правіць

Пратэсты пачаліся 3 кастрычніка 2019 года, калі кіроўцы таксі, аўтобусаў і грузавікоў выйшлі ў знак пратэсту супраць запланаванай адмены паліўнай субсідыі. Неўзабаве да пратэстаў далучыліся групы карэнных народаў, а таксама студэнты ўніверсітэтаў і прафсаюзы. Пратэстоўцы абвясцілі пра свой намер правесці бестэрміновую ўсеагульную забастоўку да адмены ўрадам свайго рашэння пра скасаванне субсідыі[12].

4 кастрычніка прэзідэнт Марэна абвясціў надзвычайнае становішча. Пратэсты нанеслі шкоду транспартнай сетцы краіны, бо ўсе асноўныя дарогі і масты былі перакрыты ў сталіцы Кіта[13].

Неўзабаве Ленін Марэна катэгарычна адмовіўся абмяркоўваць патэнцыйную адмену скасавання субсідыі, заявіўшы, што «не будзе весці перамовы са злачынцамі»[14], што выклікала сутыкненні паміж Нацыянальнай паліцыяй Эквадора і пратэстоўцамі, якія спрабавалі ўварвацца ў Палац Карандэлет ў Кіта[15].

7 кастрычніка ўрад разгарнуў Узброеныя сілы Эквадора, каб прымусіць пратэстоўцаў вызваліць больш за 50 вайскоўцаў, палоненых групамі карэннага насельніцтва[16].

8 кастрычніка прэзідэнт Марэна заявіў, што яго ўрад пераехаў ў прыбярэжны горад Гуаякіль пасля захопу антыўрадавымі дэманстрантамі Кіта, у тым ліку палаца Карандэлет. У той жа дзень прэзідэнт Марэна абвінаваціў свайго папярэдніка Рафаэля Карэа ў арганізацыі дзяржаўнага перавароту з дапамогай венесуэльскага лідара Нікаласа Мадуры. У сваю чаргу Карэа гэтыя абвінавачванні адпрэчыў[17][18]. Пазней, у той жа дзень, венесуэльскія ўлады спынілі здабычу нафты на нафтавым радовішчы Сачала, дзе здабывалася 10% нафты краіны пасля яго заняцця пратэстоўцамі. Дэманстранты таксама захапілі рэтрансляцыйны антэны, што вымусіла дзяржаўнае тэлебачанне і радыё адключыцца ў некаторых частках краіны. Пратэстоўцы-прадстаўнікі карэнных народаў заблакавалі большасць асноўных дарог Эквадора, цалкам перарэзалі транспартныя маршруты ў Куэнку. Былы прэзідэнт Рафаэль Карэа заявіў, што прэзідэнт Марэна «скончыўся», і заклікаў да датэрміновых выбараў[19].

9 кастрычніка дэманстранты здолелі ненадоўга ўварвацца ў Нацыянальны сход Эквадора і акупаваць яго, а затым былі выгнаныя паліцыяй з выкарыстаннем слёзацечнага газу. Жорсткія сутыкненні ўспыхнулі паміж дэманстрантамі і паліцэйскімі сіламі, бо пратэсты працягвалі распаўсюджвацца. Марэна заявіў, што адмаўляецца ад адстаўкі пры любых абставінах і ўвёў каменданцкі час ва ўсёй краіне[20][21].

10 кастрычніка Эквадор быў паралізаваны, калі тысячы дэманстрантаў прайшлі маршам і скандавалі патрабаванні пра вяртанне паліўнай субсідыі і адстаўку прэзідэнта Марэна. Групы карэнных народаў заснавалі штаб-кватэру ў культурным цэнтры Кіта[22]. Дэманстранты захапілі 10 паліцэйскіх, пасля чаго прымусілі іх зняць рыштунак і несці труну загінулага з ліку карэннага насельніцтва. У Casa de la Cultura Ecuatoriana, дзе пратэстоўцы зрабілі свой штаб, захопленыя былі выстаўленыя напаказ. Неўзабаве праваахоўнікаў адпусцілі[23].

Першапачаткова сутыкненні ўспыхнулі пасля таго, як дэманстранты сустрэлі паліцыю, якая спрабавала разагнаць іх з дапамогай слёзацечнага газу. У адказ дэманстранты кідалі камяні, кактэйлі Молатава і запускалі феерверкі ў конных афіцэраў паліцыі, накіраваных для разгону[24][25]. Міністэрства энергетыкі паведаміла, што магістральны нафтаправод краіны спыніў функцыянаванне пасля захопу мясцовымі дэманстрантамі[26].

Пратэстоўцы з ліку карэнных народаў абвінавацілі прыватныя сродкі масавай інфармацыі краіны ў ігнараванні паведамленняў пра жорсткасць паліцыі і запатрабавалі, каб яны транслявалі заяву, зробленую дэманстрантамі, у прамым эфіры. Прынамсі тры прыватныя вяшчальнікі выканалі патрабаванне і ў прамым эфіры зачыталі дэкларацыю, у якой лідар пратэсту Хайме Варгас заклікаў да новых пратэстаў у выхадныя і прыгразіў «радыкалізацыяй пратэстаў з большай сілай», калі прэзідэнт працягне «гуляць» з карэнным насельніцтвам краіны[27].

14 кастрычніка начальнік аб’яднанага камандавання УС Эквадора генерал Роке Марэйра паведаміў, што Урад Эквадора адмяніў рэжым надзвычайнага становішча ва ўсёй краіне і каменданцкі час у сталіцы Кіта пасля адклікання прэзідэнцкага ўказа пра скасаванне субсідый на паліва, які справакаваў масавыя пратэсты[28].

Заклік да перамоваў правіць

Канфедэрацыя карэнных народаў Эквадора (ККНЭ) пералічыла тры патрабаванні для пачатку дыялога з Марэна. У іх увайшлі: звальненне міністраў ўрада і абароны, адмена ўказу пра скасаванне субсідыі і просьба да ўрада «ўзяць на сябе адказнасць» за гібель людзей падчас пратэстаў[29]. 11 кастрычніка Марэна абвясціў, што «краіна павінна атрымаць спакой... давайце сядзем і пагаворым». У адказ ККНЭ выкраслілі з ультыматуму для пачатку дыялогу патрабаванне пра вяртанне субсідый[30].

Гл. таксама правіць

Заўвагі правіць

  1. ↑ Protests rage over Ecuador austerity measures
  2. ↑ Ecuador: indigenous protesters paralyze roads in fifth day of anti-austerity unrest
  3. ↑ La Defensoría del Pueblo presenta séptimo informe con resultados de la vulneración de derechos durante el Estado de Excepción(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 кастрычніка 2019. Праверана 28 кастрычніка 2019.
  4. ↑ "What to expect from Ecuador's elections". The Economist. 18 February 2017. Праверана 9 October 2019.
  5. ↑ From Rafael Correa to Lenín Moreno: Ecuador's Swing to the Right (англ.). Праверана 9 October 2019.
  6. ↑ Ecuador leaves Venezuelan-run regional alliance. AP NEWS (24 жніўня 2018). Праверана 9 October 2019.
  7. ↑ "Galapagos island 'to be used by US military'" [брытанская англійская]. 17 June 2019. Праверана 9 October 2019.
  8. ↑ Équateur : Lenín Moreno et le néolibéralisme par surprise - Europe Solidaire Sans Frontières (фр.). www.europe-solidaire.org. Праверана 9 October 2019.
  9. ↑ Collyns, Dan (8 October 2019). "Ecuador moves government out of capital as violent protests rage". The Guardian [брытанская англійская]. Праверана 9 October 2019.
  10. ↑ Reuters (3 October 2019). "Ecuador declares state of emergency as protesters decry end to fuel subsidies". The Guardian [брытанская англійская]. Праверана 9 October 2019.
  11. ↑ Collyns, Dan (8 October 2019). "Ecuador moves government out of capital as violent protests rage". The Guardian [брытанская англійская]. Праверана 9 October 2019.
  12. ↑ Ecuador declares state of emergency as fuel protests block roads. www.aljazeera.com. Праверана 9 October 2019.
  13. ↑ Ecuador protests: State of emergency declared as fuel subsidies end
  14. ↑ "Hundreds arrested as Ecuador protests turn violent" [брытанская англійская]. 5 October 2019. Праверана 9 October 2019.
  15. ↑ Ecuador declares state of emergency as fuel protests block roads. www.aljazeera.com. Праверана 9 October 2019.
  16. ↑ CNN. Ecuador government leaves capital city amid violent protests. CNN. Праверана 9 October 2019.
  17. ↑ Ecuador moves government out of capital as violent protests rage
  18. ↑ Ex-Ecuador president Correa denies planning coup attempt from exile(недаступная спасылка)
  19. ↑ Ecuador Protests Shut Major Oilfield During State of Emergency. www.bloomberg.com. Праверана 9 October 2019.
  20. ↑ "Ecuador protesters storm parliament amid unrest" [брытанская англійская]. 9 October 2019. Праверана 9 October 2019.
  21. ↑ Ecuador imposes curfew as protests force President Lenin Moreno to leave Quito (англ.). www.cbsnews.com. Праверана 9 October 2019.
  22. ↑ Defiant protesters in Ecuador parade captive police officers
  23. ↑ Ecuador protests: UN calls on government to investigate deaths
  24. ↑ Ecuador paralyzed by national strike as Moreno refuses to step down
  25. ↑ In pictures: Quito in crisis as Ecuador protests continue
  26. ↑ Ecuador’s protesters march; clashes break out in Quito
  27. ↑ Ecuador: defiant protesters parade captured officers as unrest drags on
  28. ↑ Власти Эквадора отменили режим ЧП после аннулирования указа, вызвавшего протесты, 14 октября 2019 г.
  29. ↑ La Conaie tiene tres pedidos para entablar diálogo con el Gobierno
  30. ↑ President orders army onto streets of Ecuadorian capital

Спасылкі правіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Пратэсты_ў_Эквадоры_(2019)&oldid=4527183"