Пячора Фон-дэ-Гом

Фон-дэ-Гом (фр.: Font-de-Gaume) — пячора ў Францыі (горад Лез-Эзі-дэ-Таяк-Сірой  (фр.), дэпартамент Дардонь) з насценнымі выявамі жывёл эпохі позняга палеаліта.

Фон-дэ-Гом
фр.: Font-de-Gaume
Каардынаты: 44°56′13,20″ пн. ш. 1°01′35,60″ у. д.HGЯO
Фон-дэ-Гом (Францыя)
Фон-дэ-Гом
Фон-дэ-Гом

Апісанне правіць

Жывапіс грота Фон-дэ-Гом належыць да лепшых узораў пячорнага мастацтва. Шматлікія выявы бізонаў, дзікіх коней, мамантаў, паўночных аленьяў і іншых жывёл выкананы ў разнастайных манерах: ад найстаражытнейшых лінейных малюнкаў чорнай і чырвонай фарбай да надзвычайных паліхромных кампазіцый, якія адносяцца да мадленскай эпохе (15000-11000 лет да н.э.).

Сумненні адносна старажытнасці жывапісу канчаткова развеяліся пасля таго, як у 1912 годзе Г. Пегуан адшукаў на сценах пячоры Тюк д’Адубер у Французскіх Пірэнеях выявы бізонаў, якія знаходзіліся пад слоем сталактытаў, узрост якіх складаў больш за 10000 гадоў.

Адкрыццё правіць

грот Фон-дэ-Гом быў адкрыт Дэні Перойні ў 1901 годзе. Выявы асобных жывёл былі зроблны ў натуральную велічыню. На сценах і столі невялікіх нанесена прынамсі каля 80 малюнкаў, сярод якіх две бясспрэчныя фігуры мамантаў.

Падчас раскопак у галерэях пячоры былі хнойдзены кавалкі чырвонай охры і свайго роду «алоўкаў» з марганцавай руды. Судзячы па ўсяму гэта былі тыя самыя фарбавальнікі, якія выкарыстоўваліся першабытнымі мастакамі падчас працы. Падобныя фарбуючыя матэрыялы знаходзяцца амаль паўсюдна, дзе распаўсюджаны гліністыя грунты, у прыватнасці, у далінах непадалёку ад Фон-дэ-Гом. У акрузе ёсць багатыя поласці жоўтай, чырвонай, а зрэдку чорнай гліны, а таксама паклады жалезнай і марганцавай руды.

Гл. таксама правіць

  Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 85
рус.англ.фр.