Рага́ціна — разнавіднасць дзіды. Адрознівалася тоўстай дзяржальняй, даўжынёй каля 2 метраў. Забяспечвалася шырокім лістападобным наканечнікам. Пад ім часта рабілі 1 або 2 перпендыкулярныя дзяржальні папярочкі. Яны служылі абаронай ад працятай жывёліны. Рагаціны выкарыстоўваліся славянамі для палявання на мядзведзяў і дзікоў, а пазней — для вайны з кавалерыяй. Паколькі вага жывёліны часта пераўзыходзіла паўтоны, яна па інэрцыі магла задушыць чалавека, які ўразіў звера простай дзідай. Але папярочкі спынялі тушу, а тоўстая дзяржальня, якую ўпіралі ў зямлю, не ламалася.

Рагаціны і соўня.

Спасылкі правіць