Ра́шка (сербск.: Рашка, Raška) — гістарычная дзяржава (акруга) і мясцовасць на паўднёвым захадзе Сербіі. Распасціраецца з усходу ад рэк Ібар і Лім праз Косава да мяжы з Чарнагорыяй і Босніяй. На поўначы рэгіён ахоплівае сучасныя акругі Злацібар, Рашка і Моравіца. Паўднёвая частка Рашкі знаходзіцца сёння на поўначы Чарнагорыі і часткова ў паўночнай Албаніі.

акруга
Рашка
сербск.: Рашка, Raška
Герб сцяг
Герб сцяг
Карта Рашкі ў XII стагоддзі
Карта Рашкі ў XII стагоддзі
< 
 >
1083 — 1346

Сталіца Стары-Рас
Мова(ы) сербская
Афіцыйная мова сербская мова
Рэлігія хрысціянства
Форма кіравання манархія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Сцяг Сербіі Гісторыя Сербіі
Герб Сербіі
Дагістарычная Сербія
Старчава
Вінча
Антычная Сербія
Мёзія
Сярэднявечча
Сербскае княства
Рашка
Дукля/Зэта
Захум’е
Травунія
Сербскае царства
Мараўская Сербія
Бітва на Косавым полі
Сербская дэспатыя
Асманская/Габсбургская Сербія
Першая Габсбургская Сербія
Другая Габсбургская Сербія
Сербская рэвалюцыя
Першае сербскае паўстанне
Другое сербскае паўстанне
Сучасная Сербія
Княства Сербія
Каралеўства Сербія
Першая сусветная
Стварэнне Югаславіі
Каралеўства Югаславія
Другая сусветная
Ужыцкая рэспубліка
АСНВС
СР Сербія
Сербія і Чарнагорыя
Рэспубліка Сербія

Партал «Сербія»

Этымалогія правіць

Паводле адной з тэорый, назва гістарычнай мясцовасці паходзіць ад горада Рас, заснаванага рымлянамі. Іншая тэорыя зыходзіць з таго, што гэта сербская назва рэгіёна ці племя, якое яны сустрэлі пры засяленні Балканскага паўвострава (VII стагоддзе).

Гісторыя правіць

Кіраўніком першай адносна незалежнай дзяржавы, якая з’явілася на сербскай зямлі, быў з сярэдзіны IX стагоддзя князь Уластымір, заснавальнік дынастыі Уласціміравічаў. Візантыйскі імператар Канстанцін VII апісаў у сваёй працы De Administrando Imperio Рашку як зямлю сербаў на Балканах. У канцы XI стагоддзя Рашка ўвайшла ў сферу ўплыву сербскага караля Дуклі Канстанціна Бодзіна, які для яе кіравання прызначыў жупана Вукана, заснавальніка дынастыі Няманічаў. У 1217 годзе Рашка па ініцыятыве Стэфана Немані здабыла статус каралеўства.

У 1219 годзе Раскае епіскапства, падпарадкаванае да таго часу Охрыдскаму архіепіскапству, патрапіла пад юрысдыкцыю аўтакефальнай Сербскай праваслаўнай царквы, якая сама стала ў 1346 годзе архіепіскапствам.

У сярэдзіне XV стагоддзя Рашку заваявалі туркі. Паўночная частка Рашкі заставалася пад уладай турак да Другога сербскага паўстання ў 1815 годзе, а паўднёвая да Першай Балканскай вайны.

Гл. таксама правіць

Літаратура правіць

Спасылкі правіць