Роберт быў старэйшым з выжылых сыноў Філіпа I Тарэнцкага і Кацярыны дэ Валуа-Куртэнэ. Калі ў 1332 годзе памёр бацька, то Роберт атрымаў у спадчыну яго тытулы. Аднак дзядзька Іаан, які на той момант быў князем Ахейскім, не захацеў прыносіць васальную прысягу свайму маладому пляменніку. У выніку было дасягнута пагадненне, што Іаан саступае Ахейскае княства Роберту і выплачвае яму 5 тысяч унцый золата (занятых у Нікало Ачаёлі), а наўзамен атрымлівае тытул караля Албаніі. З-за юнацтва Роберта кіравала замест яго яго маці Кацярына. Пасля смерці маці ў 1346 годзе Роберт атрымаў у спадчыну прэтэнзіі на тытул імператара Канстанцінопаля.
9 верасня 1347 года Роберт ажаніўся з Неапалем на Марыі, дачцэ Людовіка дэ Бурбон і ўдаве кіпрскага канстэбля Гі дэ Лузіньяна. Іх шлюб быў бяздзетным.
У 1353 годзе Роберт пачаў кампанію па заваяванні Іанічных астравоў і да 1354 года ўсталяваў кантроль над Корфу, Кефалініяй і Закінфам.
Пасля смерці Роберта Марыя паспрабавала захаваць за сабой Ахейскае княства для свайго сына ад першага шлюбу, аднак законны спадчыннік Філіп, малодшы брат Роберта, не даў гэтага зрабіць.
Зноскі
- McKitterick, Rosamond; Jones, Michael (1995), The New Cambridge Medieval History: c. 1300-c. 1415, ISBN 0521362903