Рунныя камяні ў Елінгу

Рунныя камяні ў Елінгу — рунныя камяні з дацкага горада Елінга, унесеныя ў спіс Сусветнай спадчыны. Рунічнымі надпісы на валунах датуюцца X стагоддзем.

Рунныя камяні ў Елінгу*
Jelling Mounds, Runic Stones and Church**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА

Рунныя камяні ў Елінгу
Тып Культурны
Крытэрыі iii
Спасылка 697
Рэгіён*** Еўропа і Паўночная Амерыка
Каардынаты 55°45′21″ пн. ш. 9°25′10″ у. д.HGЯO
Гісторыя ўключэння
Уключэнне 1994  (18 сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА»
** Назва ў афіцыйным англ. спісе
*** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Малы камень правіць

 
Малы камень у Елінгу

На малым камені, усталяваным каля 955 года, першым дацкім каралём Гормам Старым высечаны надпіс:

kurmr kunukr karthi kubl thusi aft thurui kunu sina tanmarkar but,

што азначае:

Горм кароль зрабіў памятны камень у гонар Цюры, сваёй жонкі, Даніі ўладар/валадарка.

Гэты першы пісьмовы ўспамін назвы краіны Danmark, знойдзены ў межах самой Даніі. Сама назва была вядома прынамсі за 75 гадоў да ўзвядзення манумента: у геаграфічным апісанні Паўночнай Еўропы, зробленым уэсэкскім каралём Альфрэдам Вялікім дацкая тэрыторыя завецца «dene mearc».

Вялікі камень правіць

 
Вялікі камень у Елінгу

Вялікі камень у Елінгу з'яўляецца свайго роду «сведчаннем пра нараджэнне» Даніі. Камень вышынёй 2,43 метра, які важыць каля 10 тон, быў усталяваны каралём Харальдам I Сінязубым не раней за 965 год з надпісам, які абвяшчае, што:

Haraltr kunukr bath kaurua kubl thausi aft kurm fathur sin auk aft thaurui muthur sina sa haraltr ias sar uan tanmaurk ala auk nuruiak auk tani karthi kristna,

гэта значыць:

Харальд кароль паставіў гэты камень у гонар Горма, бацькі свайго, і Цюры, маці сваёй. Харальд, які заваяваў усю Данію і Нарвегію, хто хрысціў датчан.

   
Вялікі камень. Бок з выявай жывёлы
Прарысоўка выявы з жывёлай
   
Вялікі камень. Бок з выявай Ісуса
Рэканструкцыя

Вычасаная на камені выява раней была каляровай. Каляровую копію каменя можна ўбачыць у нацыянальным музеі. Рунныя камяні размешчаны ў двары Елінгскай царквы паміж двума вялікімі пахавальнымі курганамі. Яны з'яўляюцца сведчаннямі эпохі пераходу скандынаваў ад язычніцтва да хрысціянства. Камяні, разам з магільнікамі і царквой, занесены ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА[1].

За сваю доўгую гісторыю камяні падвяргаліся ўздзеянню надвор'я, што прывяло да з'яўлення расколін. У 2008 годзе эксперты ЮНЕСКА, вывучыўшы іх стан, прапанавалі перанесці камяні ў памяшканне. Аднак Камітэт па культурнай спадчыне Даніі вырашыў пакінуць камяні на іх гістарычным месцы, надзейна ўкрыўшы шклянымі вітрынамі. У конкурсе, на які было прадстаўлена 157 праектаў, быў выбраны аптымальны дызайн ахоўных канструкцый. Праект быў рэалізаваны ў 2012 годзе.

Гл. таксама правіць

  Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 697
рус.англ.фр.

Зноскі

Спасылкі правіць