Семіты, семіцкія народы — тэрмін, умоўная назва, паходзіць ад імя біблейскага Сіма (аднаго з сыноў Ноя), вызначае вялікую групу народаў, якая прыналежыць да адной моўнай сям’і. Тэрмін уведзены нямецкім навукоўцам А. Л. Шлёцэрам у 1781 годзе.

У старажытнасці семіты засялялі тэрыторыю Бліскага Усходу. За сваю гісторыю здолелі стварыць шэраг буйных і магутных імперый, распаўсюджвалі сваю культуру і мову.

Да семіцкіх народаў прыналежаць: арабы, яўрэі, асірыйцы і інш.

Гл. таксама правіць