Сербская аўтаномная вобласць Заходняя Славонія
Се́рбская аўтано́мная во́бласць Захо́дняя Славо́нія (сербск.: SAO Zapadna Slavonija або САВ Заходняя Славонія — самаабвешчаны сербскі аўтаномны край (вобласць) у Харватыі. Была створана 12 жніўня 1991[1]. 5 студзеня 1992 ўвайшла ў склад Рэспублікі Сербская Краіна.
| Гістарычная дзяржава | |||||
| Сербская аўтаномная вобласць Заходняя Славонія | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srpska autonomna oblast Zapadna Slavonija Српска аутономна област Западна Славонија | |||||
|
|||||
 |
|||||
|
1991 — 1992
|
|||||
| Сталіца | не зацверджаная | ||||
| Мова(ы) | сербская мова | ||||
| Афіцыйная мова | сербская мова | ||||
| Форма кіравання | Часовы ўрад і рэспубліка | ||||
| Гісторыя | |||||
| • 12 жніўня 1991 | Абвяшчэнне аўтаноміі | ||||
| • 5 студзеня 1992 | Абвяшчэнне аўтаноміі | ||||
.svg)
Гісторыя правіць
Неўзабаве пасля абвяшчэння САВ Заходняя Славонія, у гэтым рэгіёне адбыліся сутыкненні паміж атрадамі харвацкіх спецвойскаў і сербамі, якія пражываюць у гэтым раёне. Летам 1991 года Харватыя накіравала ў Заходнюю Славонію некалькі сфармаваных армейскіх брыгадаў, а ў верасні яны атакавалі казармы Югаслаўскай Народнай Арміі. Затым армія разгарнула наступленне на Заходнюю Славонію і да кастрычніка здолела заняць Акучаны, Ясэновац і частку Пакраца, дзе большасць насельніцтва складалі сербы. Пры гэтым гэтыя гарады пакінула мноства харватаў. 31 кастрычніка 1991 харвацкія войскі пачалі дзве аперацыі, Аткос 10 — захоп Белагоры і Оркан 91 — захоп Дарувара і большасць сербаў пакінулі занятыя харватамі тэрыторыі. Славонскі праваслаўны цэнтр у Пакраце быў знішчаны. Пры гэтым вайсковыя злачынствы былі здзейсненыя з абодвух бакоў.
Даруварскае пагадненне правіць
18 лютага 1993 харвацкія і мясцовыя сербскія лідары падпісалі Даруварскае пагадненне. Пагадненне трымалася ў таямніцы і было накіраванае на нармалізацыю жыцця для мясцовых жыхароў на лініі фронта. Але Кнінскі ўрад даведаўся пра ўгоду і арыштаваў сербаў-падпісантаў.
Заходняя Славонія была занятая харвацкай арміяй ў маі 1995 р., пры гэтым загінула мноства цывільных сербаў, астатнія (ад 15 да 18 тысячаў) былі вымушаныя ратавацца ўцёкамі. У адплату за гэта Мілан Мартыч ажыццявіў ракетны абстрэл Загрэба.
Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел правіць
Тэрыторыя Заходняй Славоніі пад аховай Арганізацыі Аб'яднаных Нацый ўключала ў сябе чатыры муніцыпальных утварэнняў: Акучані, Пакрац, Дарувар і Грубішна-Поле. Арміяй Рэспублікі Сербскай Краіны кантраляваліся Акучані і Пакрац.
Зноскі
- ↑ Hrvatski memorijalno-dokumentacijski centar Domovinskog rata Архівавана 11 чэрвеня 2008.
Літаратура правіць
- Jović, Dejan (2009). Yugoslavia: A State that Withered Away. Purdue University Press.
{{cite book}}: Няправільны|ref=harv(даведка) - Петровић, Илија (1994). Српско национално вијеће Славоније, Барање и Западног Срема. Нови Сад: Цветник.
{{cite book}}: Няправільны|ref=harv(даведка) - Петровић, Илија (1996). Од вијећа до републике: Славонија, Барања и Западни Срем. Нови Сад: Цветник.
{{cite book}}: Няправільны|ref=harv(даведка) - Радишић, Драган (2002). Хронологија догађаја на простору претходне Југославије 1990-1995. Бања Лука: Глас српски.
{{cite book}}: Няправільны|ref=harv(даведка) - Štrbac, Savo (2015). Gone with the Storm: A Chronicle of Ethnic Cleansing of Serbs from Croatia. Knin, Banja Luka, Beograd: Grafid, DIC Veritas.
{{cite book}}: Няправільны|ref=harv(даведка)
