Скарыніч

«Скарыніч»
«Скарыніч»
Тып	часопіс
Выдавец	Таварыства беларускай культуры імя Францыска Скарыны
Галоўны рэдактар	Аляксей Канстанцінавіч Каўка
Заснавана	1991
Мова	беларуская і руская
Галоўны офіс	Масква;
Тыраж

«Скары́ніч» — літаратурна-навуковы гадавік, заснаваны кіраўніцтвам Маскоўскага таварыства беларускай культуры імя Францыска Скарыны. Мэтай выдання з’яўляецца пашырэнне ў свеце духоўнай спадчыны Беларусі, творчых набыткаў беларускай дыяспары ў Маскве^[1].

Гісторыя правіць

Выдаецца з 1991 года ў Мінску, Маскве і Смаленску на беларускай і рускай мовах^[1]. Выходзіў нерэгулярна, два першыя выпускі выйшлі ў дзяржаўным выдавецтве «Мастацкая літаратура»^[2]. На 2011 год выйшла 10 нумароў^[3].

Укладальнік альманаха — Аляксей Каўка.

Асноўная тэма выпускаў — спадчына Ф. Скарыны і праблемы яе вывучэння, а таксама асэнсаванне творчасці літаратурнага згуртавання 1920-х гадоў «Узвышша». У выпусках змешчаны невядомыя раней архіўныя дакументы, рукапісныя матэрыялы дзеячаў беларускай навукі і культуры М. Улашчыка, Я. Лёсіка, А. Смоліча, І. Луцкевіча, А. Бабарэкі, Я. Варонкі, Я. Дылы і інш., рэдкія фотаздымкі, хроніка дзейнасці Таварыства беларускай культуры імя Францыска Скарыны ў Маскве^[4]. Напрыклад, большасць матэрыялаў у чацвёртым выпуску зборніка — дакументальныя^[5]. Акрамя аўтараў з Беларусі і Расіі на старонках часопіса выступаюць вучоныя і дзеячы культуры Балгарыі, Польшчы, Германіі, Вялікабрытаніі^[1].

↑ ^а ^б ^в К. Атрашэўскі. «Скарыніч» // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. — С. 320.
↑ Міхась Скобла.. Аляксей Каўка: Галоўнае — наша здольнасьць да супраціву (нявызн.). Радыё «Свабода» (3 мая 2012). Праверана 25 снежня 2019.
↑ У Маскве выйшаў дзясяты нумар альманаха «Скарыніч» (нявызн.). Наша Ніва (19 снежня 2011). Праверана 25 снежня 2019.
↑ Г. Г. Сяргеева. «Скарыніч» // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 448.
↑ Ю. У. Несцяровіч. Большасць аб’ёму — археаграфічныя публікацыі // Беларускі археаграфічны штогоднік : часопіс. — 2000. — № 1. — С. 233—234. Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2020.

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Хто ёсць хто сярод беларусаў свету: Энцыкл. давед. Ч. 1. Беларусы і ўраджэнцы Беларусі ў памежных краінах. — Мн.: Энцыклапедыкс, 2000. — С. 110—111.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.