Слупняк
Слупня́к[3] (лац.: tetanus) — зааантрапанознае бактэрыяльнае вострае інфекцыйнае захворванне з кантактным механізмам перадачы ўзбуджальніка, якое характарызуецца паразай нервовай сістэмы і праяўляецца танічнай напругай шкілетнай мускулатуры і генералізованнымі курчамі. Хварэць могуць усе цеплакроўныя жывёлы, уключаючы чалавека. Хворы не заразны для навакольных.
| Слупняк | |
|---|---|
 Танічнае скарачэнне мышц спіны і шыі — апістатонус, назіраемы пры цяжкім слупняку. З карціны сэра Чарлза Бела, 1809 | |
| МКХ-10 | A33.-A35. |
| МКБ-10-КМ | A35, A33 і A34 |
| МКХ-9 | 037, 771.3 |
| МКБ-9-КМ | 037[1][2] і 041.84[2] |
| DiseasesDB | 2829 |
| MedlinePlus | 000615 |
| eMedicine | emerg/574 |
| MeSH | D013742 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Выклікаецца слупняковай палачкай, якую ў 1884 годзе адкрыў нямецкі ўрач А. Нікалаер[3].
Эпідэміялагічных мерапрыемстваў у ачагу хваробы не праводзяць. Імунітэт пасля хваробы не развіваецца. Выздараўленне пасля клінічнай формы слупнячнай інфекцыі не забяспечвае абароны ад новага захворвання. Невялікая колькасць слупнячнага таксіну, дастатковая для развіцця захворвання, не забяспечвае прадукцыю неабходных тытраў антыцелаў.
Зноскі
- ↑ Disease Ontology — 2016. Праверана 15 мая 2019.
- ↑ а б Monarch Disease Ontology release 2018-06-29 — 2018-06-29 — 2018. Праверана 28 ліпеня 2018.
- ↑ а б БелЭн 2002.
Літаратура правіць
- Астапаў А. А. Слупняк // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 25. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).