Смалявічы

Смаляві́чы (трансліт.: Smaliavičy, руск.: Смолевичи) — горад у Мінскай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Смалявіцкага раёна. За 35 км на ўсход ад Мінска; чыгуначная станцыя на лініі Мінск — Орша. Аўтадарогі злучаюць горад з Чэрвенем, Лагойскам, Смілавічамі. Насельніцтва складае 16 643 чал. (2017).

Горад Смалявічы Цэнтральная плошча Герб Сцяг Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Смалявіцкі Каардынаты 54°02′00″ пн. ш. 28°05′03″ у. д. Заснаваны 1448 Першая згадка 1448 Горад з 1968 Плошча 23,32 км² Вышыня цэнтра 175 м Насельніцтва ▲22 679 чал. (1 студзеня 2024) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1776 Паштовы індэкс 222210 Аўтамабільны код 5 СААТА 6248501000 Афіцыйны сайт smaliavichy.by  (бел.) Смалявічы на карце Беларусі ±

Смалявічы на Вікісховішчы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню згадваюцца каля 1448 года як валоданне Доргевіча. З 1508 года мястэчка ў Менскім ваяводстве Вялікага Княства Літоўскага, валоданне князёў Астрожскіх, затым Радзівілаў, Вітгенштэйнаў, Гагенлоэ. Мястэчка моцна пацярпела падчас вайны Расіі з Рэччу Паспалітай (1654—1667) і Паўночнай вайны (1700—1721).

У складзе Расійскай імперыі

У 1793 годзе мястэчка адыйшло ў склад Расійскай імперыі, з 1795 года — цэнтр воласці Барысаўскага павета.

У канцы XVIII — пачатку XIX стагоддзяў дзейнічалі 2 фабрыкі (Смалявіцкія лесапільныя прадпрыемствы): лесапільная і дрэваапрацоўчая (1894—1914), лесапільная і мукамольная (1890—1910) і мануфактура (1895—1902). Выраблялі дошкі, шавецкія шпількі, муку і крупы. Мелі паравыя машыны і паравыя катлы. У 1899—1900 гадах працавала ад 40 чалавек (на мануфактуры) да 68 чалавек (на фабрыках).

У 1909—1915 гадах у Смалявічах дзейнічаў шклозавод «Вікторыя» па вырабу ліставога шкла і бутэлек. У 1910 годзе на ім працавала 160 рабочых, у 1913 годзе — 95 рабочых.

У пачатку XIX стагоддзя ў мястэчку змяшчаўся палац, які згарэў у 1819 годзе. У 1871 годзе каля Смалявічаў была пабудавана чыгуначная станцыя Вітгенштэйнаўская. У 1863 годзе — земскае народнае вучылішча, паштова-тэлеграфнае аддзяленне, бровар, рамесныя майстэрні па вытворчасці вопраткі і абутку, кузні.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Смалявічы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі Смалявічы ўвайшлі ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 — у ЛітБел ССР. У жніўні 1919 — ліпені 1920 года пад акупацыяй Польшчы.

З 31 ліпеня 1920 года ў БССР. У 1924 годзе Смалявічы зрабіліся цэнтрам раёна, з 1938 года атрымалі статус гарадскога пасёлка. У гады Вялікай Айчыннай вайны акупанты знішчылі тут 2 тыс. жыхароў, у створаным гета расстралялі каля 3 тыс. чалавек. З 1968 года гарадскі пасёлак атрымаў статус горада. У 1998 годзе Смалявічы атрымалі герб.

У 2008 годзе ў склад горада ўвайшлі вёскі Крыніца, Рабы Слуп, Уборкі .

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1897 — 3037 чал. (2757 жыхароў, 299 двароў).
• XX стагоддзе: 1939 — 6,8 тыс. чал.; 1970 — 9,6 тыс. чал.; 1995 — 14,3 тыс. чал.
• XXI стагоддзе: 2001 — 14,0 тыс.— чал.; 2006 — 14,2 тыс. чал.; 2007 — 14,2 тыс. чал.; 2014 — 15 605 чал.; 2015 — 15 861 чал.; 2016 — 16 547 чал.; 2017 — 16 643 чал..

Эканоміка

Прадпрыемствы машынабудавання, будаўнічых матэрыялаў, харчовай, лясной і дрэваапрацоўчай прамысловасці. Гасцініцы «Вясна» і «Прыазёрная».

Славутасці

• Касцёл Святога Валянціна
• Свята-Мікалаеўская царква

Вядомыя асобы

Асноўны артыкул: Вядомыя асобы Смалявічаў

• Уладзімір Алейнік (нар. 1959) — скакун у ваду, прызёр Алімпійскіх гульняў.
• Уладзімір Данец (нар. 1945) — беларускі архітэктар.
• Віктар Зайцаў (нар. 1955) — беларускі архітэктар.
• Пятро Краўчанка (нар. 1950) — беларускі палітык, дыпламат і гісторык.
• Аляксандр Кулінковіч (1972—2018) — беларускі рок-музыкант, журналіст, паэт, заснавальнік і вакаліст гурта Neuro Dubel.
• Марына Лобач (нар. 1970) — беларуская гімнастка, алімпійская чэмпіёнка.
• Аляксандр Матусевіч (1937—1998) — вучоны ў галіне кампазіцыйных матэрыялаў і апрацоўкі металаў, доктар тэхнічных навук.
• Гаўрыіл Ціхаў (1875—1960) — астраном, член-карэспандэнт АН СССР, ганаровы акадэмік АН БССР.
• Міхась Юдэлевіч (1914—1941) — драматург і тэатральны крытык.

Галерэя

• 
  Будынак пошты
• 
  Стары выгляд кінатэатра Радзіма
• 
  Смалявіцкі аддзел па надзвычайных сітуацыях
• 
  Дом Культуры
• 
  Універмаг
• 
  Пажарная станцыя
• 
  Возера

Літаратура

• Смолевичи // Туристская энциклопедия Беларуси / редкол. Г. П. Пашков [и др.]; под общ. ред. И. И. Пирожника. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 648 с. ISBN 978-985-11-0384-9;
• Шчурко Т. М. Смалявічы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 47. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Смалявічы // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 674. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Смалявічы

• Геаграфічныя звесткі па тэме Смалявічы на OpenStreetMap
• Надвор’е ў горадзе Смалявічы