Сонечнае зацьменне 11 лютага 1804 года
Сонечнае зацьменне 11 лютага 1804 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 137 сараса[1].
| Сонечнае зацьменне 11 лютага 1804 | |
|---|---|
 Карта | |
| Класіфікацыя | |
| Тып | Гібрыднае |
| Сарас | 137 |
| Гама | 0.7053 |
| Велічыня | 1 |
| Максімум зацьмення | |
| Працягласць | 0 с. (0 хв. 0 с.) |
| Каардынаты | 26°42′ пн. ш. 4°30′ з. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 11:16:33 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9049 |
Зацьменне мела велічыню 1,0000 і дасягнула свайго максімуму ў 11:16:33 UTC у пункце з каардынатамі 27° пн. ш. 4° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 0 хв. 0 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 0 км[1].
Зацьменне 11 лютага 1804 года стала 1-ым сонечным зацьменнем у 1804 годзе і 9-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 17 жніўня 1803 года, наступнае — 5 жніўня 1804 года[1].
Гл. таксама правіць
Зноскі правіць
- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
