Сонечнае зацьменне 7 верасня 1839 года
Сонечнае зацьменне 7 верасня 1839 года — кольцападобнае сонечнае зацьменне 132 сараса[1].
| Сонечнае зацьменне 7 верасня 1839 | |
|---|---|
 Карта | |
| Класіфікацыя | |
| Тып | Кольцападобнае |
| Сарас | 132 |
| Гама | 0.1325 |
| Велічыня | 0.9661 |
| Максімум зацьмення | |
| Працягласць | 214 с. (3 хв. 34 с.) |
| Каардынаты | 12°48′ пн. ш. 152°42′ з. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | 123 км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 22:23:26 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9137 |
Зацьменне мела велічыню 0,9661 і дасягнула свайго максімуму ў 22:23:26 UTC у пункце з каардынатамі 13° пн. ш. 153° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 3 хв. 34 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 123 км[1].
Зацьменне 7 верасня 1839 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1839 годзе і 97-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 15 сакавіка 1839 года, наступнае — 4 сакавіка 1840 года[1].
Гл. таксама правіць
Зноскі правіць
- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
