Спеўнік добраахвотніка

«Спе́ўнік до́браахво́тніка» (руск.: Песенник добровольца) — зборнік песень Рускай вызваленчай арміі[1]. Зборнік склаў былы настаўнік рускай мовы ў Рызе Анатоль Флаўмэ[1] (пад псеўданімам А. Флораў (руск.: А. Флоров))[2]. Зборнік быў выдадзены ў Нарве ў 1943 годзе[2][3]. Кніга выдавалася Германіяй як частка антысавецкае прапаганды, накіраванай на рускіх[1].

Спеўнік добраахвотніка
Песенник добровольца
Выданне
Вокладка «Спеўніка добраахвотніка»
Жанр зборнік песень
Аўтар Анатоль Флаўмэ
Мова арыгінала руская
Дата першай публікацыі 1943 год
Выдавецтва Руская вызваленчая армія
Колькасць старонак 59
Электронная версія

Мастацкасць правіць

Тэксты песень з раздзелу «Новых вайсковых песень» не мелі й следу нацысцкай славянафобіі, насупраць, яны былі даволі патрыятычныя.

У песнях РВА вобразы мяжуюць з фальклорнымі матывамі[4]. Антысеміцкія выпады, якія часам сустракаліся ва ўлётках, у песні не траплялі. Аднак у маршы «Боевым железным шагом» () ёсць пагроза «сталінскім чакістам» (руск.: Сталинским чекистам), яких байцы РВА абяцаюць «выбіць з Урала» (руск.: выбить с Урала). Асноўны вобраз «свабоднай Расіі» (руск.: свободной России) практычна неканкрэтызаваны. Меркаваць пра яго можна толькі па малюнку з вокладкі спеўніка, на якім сялянская хата, плуг і царква[4].

Гісторык Кірыл Аляксандраў зазначаў:[4]

Каб падкрэсліць патрыятычныя пачуцці было б даволі толькі выконваць некаторыя старыя песні Рускай Імператарскай або Белай арміі, але ўласаўцам хацелася, каб у песнях абавязкова знайшлі адлюстраванне іх спецыфічнае становішча і прапагандаваныя мэты. Так высунуліся некалькі ўласных паэтаў — І. Градаў, Н. С. Фрэйберг, А. Фролаў (А. Я. Флаўмэ), А. Якаўлеў і іншыя. Найбольш вядомым аўтарам музыкі стаў М. Давыдаў. Напісаныя імі песні не вызначаліся асаблівымі мастацкімі якасцямі, і да іх трэба ставіцца так, як наогул ставяцца да любога салдацкага фальклору.

Змест правіць

Спеўнік складаецца з 4 раздзелаў, якія змяшчаюць агулам 40 песень з нотамі:

  • «Новыя ваенныя песні» (руск.: Новые военные песни; 6 песень), якія былі напісаны падчас вайны адмыслова для РВА: «Мы идем», «В бой», «Выходилик лесу добровольцы», «Что за песня над полями льется», «Боевым железным шагом», «Песня трудовых добровольцев».
  • «Старыя ваенныя» (руск.: Старые военные; 7 песень): «Взвейтесь соколы орлами», «Ермак», «Полноте, солнышко», «Наливай, выпивай», «Казачка», «Солдатушки-ребятушки», «Пусть свищут пули».
  • «Народныя» (руск.: Народные; 18 песень), якія ахоплівалі палову зборніка і падзяляліся на дзве часткі. Першая частка (10 песень): «Как на горе калина», «Вдоль по улице метелица метет», «Я посею ли», «Во поле березонька стояла», «Ходила младешенька», «Калинка», «За горами, за долами», «Ах, вы, сени, мои сени», «Как из улицы в конец», «Вниз по Волге реке». Другая (8 песень): «То не ветер ветку клонит», «Двенадцать разбойников», «Вдоль да по речке», «Среди долины ровные», «Ой, полным полна коробушка», «Зимний вечер», «Зимняя дорога», «Вечерний звон»,
  • «Пераклад з нямецкай» (руск.: Перевод с немецкого), у якім толькі «Лили Марлен», адна з самых вядомых ваенных песень таго часу[4].

Аўтары песень правіць

  • А. ФлораўМы идем», «В бой», «Что за песня над полями льется»)
  • І. Градаў («Выходилик лесу добровольцы»)
  • А. Якаўлеў («Боевым железным шагом», «Песня трудовых добровольцев»)
  • Л. Юр’еў («Песня трудовых добровольцев»)
  • М. НякрасаўОй, полным полна коробушка»)
  • А. ПушкінЗимний вечер», «Зимняя дорога»)
  • І. КазлоўВечерний звон»)
  • М. Давыдаў (музыка)

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. а б в Станислав Рудый. Песенник добровольца(руск.) // Только война. — 16.10.2017. Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2021.
  2. а б Сергей Григорьев. Песни генерала Власова(руск.) // Русские песни. История. Культура. Современность. — 12.7.2019.
  3. Тимур Сагдиев. «Мы идём широкими полями»: какие песни пели в армии генерала Власова(руск.) // Русская семерка.
  4. а б в г Тимур Сагдиев. «Мы идём широкими полями»: какие песни пели в армии генерала Власова(руск.) // Русская семерка.

Спасылкі правіць