Спіс сталіц Украінскай Народнай Рэспублікі

спіс артыкулаў у адным з праектаў Вікімедыя

Сталіцы Украінскай Народнай Рэспублікі — гарады, дзе ў 1917—1918 гадах размяшчаліся дзяржаўныя органы і цэнтральны апарат Украінскай Народнай Рэспублікі — кіраўніцтва Цэнтральнай рады, Генеральны сакратарыят УНР, ваенныя ведамства, міністэрства і генеральны штаб Арміі УНР, а ў 1919—1921 гадах — Дырэкторыя УНР або вышэйшае палітычнае кіраўніцтва Рэспублікі.

Спіс сталіц Украінскай Народнай Рэспублікі (1917—1921)

Герб Назва сталіца Часавыя рамкі
Кіеў 1917-11-2020 лістапада 1917 — 1918-02-088 лютага 1918
Жытомір 1918-02-088 лютага 1918 — 1918-02-1414 лютага 1918
Сарны 1918-02-1414 лютага 1918 — 1918-02-2424 лютага 1918
Жытомір 1918-02-2424 лютага 1918 — 1918-03-099 сакавіка 1918
Кіеў 1918-03-099 сакавіка 1918 — 1919-02-055 лютага 1919
Вінніца 1919-02-055 лютага 1919 — 1919-03-066 сакавіка 1919
Праскураў 1919-03-066 сакавіка 1919 — 1919-03-2222 сакавіка 1919
Камянец-Падольскі[1] 1919-03-2222 сакавіка 1919 — 1919-11лістапад 1920
Роўна[2] 1919-04красавік 1919 — 1919-06чэрвень 1919
Станіславаў[3] 1919-04красавік 1919 — 1919-07ліпень 1919
Тарнуўэміграцыі) канец 1920 — 1922

Зноскі

  1. Меў сталічны статус з кароткатэрміновымі перапынкамі, звязанымі з баявымі дзеяннямі; за названы перыяд у Камянцы размяшчалася большасць дзяржаўных і ўрадавых структур Украінскай Народнай Рэспублікі
  2. У красавіку—чэрвені 1919 г. — месцазнаходжанне членаў Дырэкторыі УНР С. Пятлюры, Ф. Швеця і А. Макаранкі і кіраўніцтва Урада УНР. У чэрвені 1919 г. перамясціліся ў Камянец-Падольскі
  3. У красавіку—ліпні 1919 г. — месцазнаходжанне членаў Дырэкторыі УНР А. Андрыеўскага і Я. Петрушэвіч. У ліпні 1919 года перамясціліся ў Камянец-Падольскі

Літаратура правіць

  • Солдатенко В. Ф. Українська революція. Історичний нарис: Монографія. — К.: Либідь, 1999. — 976 с. ISBN 966-06-0130-1
  • Лановик Б. Д., Матейко Р. М., Матисякевич З. М. Історія України: Навчальний посібник / За ред. Б.Д, Лановик. — 2-ге вид., перероб. — К.: Товариство «Знання», КОО, 1999. — 574 с.
  • Литвин С. Суд історії: Симон Петлюра і петлюріана — К.: Видавництво імені Олени Теліги, 2001. — 640 с.; іл.